26.11.08

Pompoen, onverwacht



Op de valreep kan ik nog meedoen aan het Nederlandse Foodblogevent van November, waarin de pompoen centraal staat. Ik heb al 3 keer eerder geprobeerd om mee te doen aan het foodblogevent, maar steeds kwam het er niet van (ik had een slechte start, omdat het eerste thema 'picknick' was - eerlijk gezegd, ben ik geen picknicker.) Maar een pompoen-eter ben ik wel, en eigenlijk verbaasde het me dat ik de hele maand november nog niet over pompoen geblogd had. Ze waren toch al een paar keer voorbij gekomen aan tafel. De flessehalspompoen (aka butternut squash), die ik met zijn stevige, notige vlees eigenlijk lekkerder vind dan de gewone pompoen, die soms wat waterig en draderig kan zijn. En mijn favoriet, de Kabocha, een pompoen met een fantastische smaak en boterige, maar toch vaste structuur.

Wat doe ik zoal met pompoen? Roosteren is één van mijn lievelingsmethoden om pompoen klaar te maken. Het vocht verdampt, de smaak wordt geintensifeerd. Blokjes geroosterde pompoen door de pasta of risotto bijvoorbeeld. Plakken geroosterde pompoen in een salade met waterkers, feta en hazelnoten. Ach ik noem maar wat - pompoen is een allround speler, die door de zoete, zachte smaak overal ingezet kan worden, van soep en stoofschotels tot taarten en toetjes.

Het simpelste gerecht is waarschijnlijk pompoensoep. Blokjes pompoen en 'andere dingen' (ui, tomaat, knoflook, prei, aardappel, zoete aardappel, wortel, courgette...) in een pan bouillon gaar laten worden, pureren en klaar ben je. Afhankelijk van de kruiderij (komijn en koriander, of rozemarijn en tijm, of gember en citroengras) krijgt je soep een midden-oosterse, meditterane of verre-oosterse toets.

Zo'n simpele soep aten we gisteren, maar daar gaat deze post dan toch niet over. Dit weekend maakte ik een fantastische chili, die uiteindelijk door een flits van inspiratie subliem werd. Alsof fantastisch niet al genoeg was. Toen de chili uren geprutteld had, en al heerlijk smaakte, moest ik ineens denken aan mole. Die saus wordt gebonden met gemalen noten en vruchten. En ik weet ook van een Mexicaans kipgerecht met pompoenpitten, Pollo en Pipian. Op het aanrecht stond een potje pompoenpittenpasta van Delicious Foods (Amsterdam, Westerstraat 24. Ze hebben daar een molen staan waarmee ze verse en geroosterde noten tot pasta vermalen).
Twee eetlepels van die pasta in de chili! De saus werd er licht door gebonden, en kreeg een heel nieuwe smaak-laag en complexiteit.

Maandag aten we die chili. Met nog een ander, ook niet zo voor de hand liggend pompoengerecht: pompoenbroodjes. De zachte, licht zoete, luchtige broodjes gingen perfect samen met de kruidige-pittige, donkere smaak van de chili. Daarbij een salade met feta en dadels, en ik moet zeggen dat het een zo goed als perfect menu was.



Sublieme chili, met een pompoen-ingredïent
1 kilo biolologische hamlappen, het vlees in piepkleine (halve centimeter) dobbelsteentjes gesneden
3 eetlepels goede, bij voorkeur zelfgemaakte chilipoeder (ik gebruikte mijn van vakantie meegnomen New Mexico, guajillo en pasilla pepers - geroosterd in de koekenpan en daarna tot poeder vermalen)
2 grote rode uien, gesnipperd
2 tenen knoflook, gesnipperd
4 korrels piment, 2 theelepels oregano, 1 theelepel kaneel, 1 theelepel komijnzaad, - samen fijngemalen in de vijzel
1 flesje herfstbokbier of ander donker, lichtzoet bier
1 eetlepel honing
2 eetlepels geroosterde pompoenpitpasta
olie (of reuzel, mijn reuzel was helaas op anders had ik hem hier zeker gebruikt) om te bakken
zout, peper



Verhit 2 eetlepels olie in een grote braadpan. Bak hierin in porties de stukjes vlees bruin. Neem steeds een portie uit de pan voor je de volgende lading gaat bakken. Doe tenslotte al het aangebraden vlees in de pan en doe de ui en knoflook erbij. Bak een paar minuten op middelhoog vuur tot de ui zacht begint te worden. Doe de chilipoeder erbij en het specerijen mengsel, en zout en peper. Even doorbakken en dan het bier er geleidelijk bij schenken. Deksel op de pan en op laag vuur heel zachtjes laten pruttelen (of beter nog, bij 120 C in de oven zachtjes laten garen). Na een uur of 2 moet het vlees heel zacht zijn.
Doe de pompoenpitpasta erbij en de honing. Een kwartiertje door laten pruttelen en dan op smaak brengen met zout en peper.




Pompoen-broodjes
voor ca. 12 stuks
naar een recept uit het al eerder door mij geprezen Cocina de la Familia van Marilyn Tausend.

1 pakje gist
225 gram bloem
3-5 eetlepels fijn maismeel
1 eetlepel suiker
50 ml handwarm water
25 gram boter, gesmolten en afgekoeld
1 theelepel zout
1 ei
geraspte nootmuskaat
150 gram gekookte pompoen, fijngeprakt
4 eetlepels geroosterde pijnbompitten plus een beetje extra om de broodjes te bestrooien
wat melk om de broodjes te bestrijken
een beetje olie voor de kom



Roer in een kommetje de gist, water en suiker door elkaar en laat 5 minuten staan. Doe de 225 gram bloem en het zout in een grote kom. Doe het gistmengsel hierbij en roer met een vork tot je een korrelige massa hebt. Doe hier het ei bij, de boter, de pompoen en de nootmuskaat. Kneed een paar minuten door. (Ik kneed meestal gewoon in de kom, maar je kunt het deeg ook op een werkvlak storten). Als het erg kleverig aanvoelt, een paar eetlepels maismeel erbij doen tot je een licht plakkerig, maar goed te kneden deeg hebt. Kneed nog een paar minuten verder, en werk dan de pijnboompitten door het deeg. Doe het weer in de kom, die je met een beetje olie hebt ingevet. Dek af met een theedoek en laat op een warme plaats ongeveer een uur rijzen.

Na de rijstijd: Kneed het deeg nog even door en verdeel het dan in 3 strengen, enverdeel elke streng in 4 bolletjes. Vorm een broodje van elk bolletje en leg dit op een met bakpapier beklede bakplaat. Dek de broodjes weer af met een theedoek en laat nogmaals een uur rijzen.

Verhit de oven voor op 190 C.

Bestrijk de broodjes met wat melk en strooi er nog wat pijnboompitten over. Bak de broodjes in 15-20 minuten goudbruin en gaar.

No comments: