29.10.08

Falling, lentils



Wer jetzt kein Haus hat, baut sich keines mehr
wer jetzt allein ist, wird es lange bleiben
wird wachen, lesen, lange Briefe schreiben
und wird in den Alleen hin und her
unruhig wandern, wenn die Blätter treiben.

R.M. Rilke

What is it about fall that inspires the poets, the songwriters, everybody who loves to transform feelings to words, so much? Or are there just as many songs and stories and evocative one-liners about spring, but are they simply not hitting home with me, because spring itself means so much less to me than autumn?

I’m not sure, exactly. It’s change, ofcourse – change is always a good inspiration point to start when you’re looking for something to write about. The change from one love to no love, from one love to the next, from summer heat to winter chill, from salads and crisp cold beers to stews and rich red wine.

Change.

I don’t like change much. But while the change from winter to spring always makes me restless and jumpy (all the green stuff coming out, the promise of new life, it’s depressing to me really) the change from warm and light summer days to the grey and cool days of October, November, makes me happy.

Not your average jump up and down and be giddy with excitement kind of happy. That’s a kind of happy I’m not that familiar with anyway. I'm talking about the slightly melancholy, sad for loss but still content and reliving glowing memories of days gone by, looking forward to turning inwards and being introspective kind of happy.

My kind of happy.

So while people all around me are complaining of the cold and the rain in particular, and about the Dutch climate in general, I’m keeping quiet and think to myself: enjoy it while it lasts.

The only truly sad thing about these chilly days is that I’m too busy to really cook. Because the right appreciation of fall, to me, comes with pots on the stove and pies and crumbles in the oven, the smell of cinnamon and cloves and nutmeg, red wine bubbling, fatty meats sautéing, bacon crisping, onions braising, butter foaming.

It will have to wait till this weekend. On Saturday, my dear friend Maarten is coming for dinner. He loves to eat but doesn’t cook much – so I just sent him an sms: what do you want for dinner? Something with lentils, he replied.

Mmmmmm, lentils, I’m thinking chorizo and caramelized onions, maybe a poached egg on top. Or a soup, subtly spiced with cumin and coriander and cardamom.. or fritters, lentil fritters topped with crumbly salty feta cheese... or something with smoked duck, braised wild rabbit, I haven't cooked any game this fall..

For now, I’ll work, be busy, and in between I'll keep still and listen to the poets, the songwriters, to accompany my fall-feelings.

What’s your favorite fall song?

And I feel like the neighbor's girl who will never be the same,
She walked alone all spring,
she had a boyfriend when the summer came,
He gave her flowers in a lightening storm,
They disappeared at night in green fields of silver corn.
And sometime in July she just forgot that he was leaving,
So when the fields were dying, she held on to his sleeves,
She held on to his sleeves.
And she doesn't want to let go,
Cause she won't know what she's up against,
The classrooms and the smart girls,
It's the end of summer, the end of summer,
When you hang your flowers up to dry.

Dar Williams, End of the Summer

26.10.08

Macarons, Unlimited



In september berichtte ik al even over de macarons van Unlimited Delicious. Op de Haarlemmerstraat Food fair stond Hans Heiloo met een voorproefje van de macarons die nu in de winkel verkocht worden. Inderdaad waren de macarons die ik in september bij hem proefde, niet representatief voor wat hij nu in de winkel heeft liggen... hoogste tijd dus voor een nieuwe etappe in de Amsterdamse macaron marathon.

UD verkoopt macarons in zakjes van 4 en 6 stuks, allemaal verschillende smaken per zakje, en als je er 10 koopt heb je nóg niet alle smaken te pakken. Het winkelmeisje was zelf nog niet helemaal ingewijd in de macaronwereld. Ze had er wel een paar geproefd, en vond ze heerlijk, maar kon me nog niet alle smaken opnoemen. Geeft niet, ik ga zelf proeven, en vond het in ieder geval mooi om te zien dat deze macaronbakker plezier heeft in het bedenken van spannende smaakcombinaties.



Het is misschien gek, maar ik heb nog steeds geen last van macaron moeheid. Ook deze keer zette ik vol blijde verwachting mijn tanden in de delicate koekjes. Wat vonden we ervan?



Een mooie macaron. Iets te zoet, de smaak van de vulling iets te weinig geprononceerd. Ik had het idee dat de koekjes allemaal nogal naar amandel smaakten, wat in sommige smaakvarianten een beetje overheerste. En, (maar dat vind ik van de meeste niet-Parijse macarons): te weinig vulling. De macaron is te snel ´weg´. En dat is jammer, want de smaak van deze Unlimited Delicious macaron zou best wat langer mogen blijven hangen...

alles over macarons!
Het Parijse ideaal
Amsterdamse test: Tout, van Wely en Amaison
Amsterdam: Kuyt
Macarons in Antwerpen: Del Rey
Amsterdam: Douglas Delights
zelf macarons maken
Laren: de macarons van Koek en Chocolade
Amsterdam: macarons van de Hanos en van Meer in de Watergraafsmeer
Amsterdam: Holtkamp
Amsterdam: de Gebroeders Niemeijer

25.10.08

Let there be Light




We´ve lived here for 6 months now. You would think the house would be ready by now -sadly, not. There´s still a daunting list of things that need to be done before this place will be just perfect. Mind you, no one else would notice it isn´t perfect yet. So it´s very easy to just ignore the list and get on with our lives - which is hard work enough!

But there are some things that cannot, will not be ignored. Like the fact that we still had no lamp over our dining room table. This was no problem in the summertime, but the last 2 weeks we had dinner by candle light - which is romantic indeed, but not very practical when you´re trying not to choke on fishbones, or trying to avoid putting whole chiles in your mouth.

We´d been looking for the Right Lamp for 6 months. Today, we gave up and reinstalled our old lamp - the one that we´ve had over our dining room table for years and years, the one I thought I was really sick of.

And guess what? it looks just fine. No - it looks great. It´s a new lamp, in a new house. And when wintertime kicks in tonight, we´re ready for it!

19.10.08

Iets met Kweepeer



Van mijn vrienden met moestuin in het hoge noorden kreeg ik 3 prachtige, geurige, rijpe kweeperen. Ze wogen elk wel een pond. Een avond lang verheugde ik me op de volgende dag, als ik na een ochtendje werken ´smiddags Iets met Kweepeer mocht gaan doen. Tot ik me realiseerde dat ik geen taart kon bakken, omdat we aan het proberen zijn onze Amerika-kilo´s weer terug te geven aan het universum (daar horen ze thuis, niet op mijn heupen). Een kweepeer taart maken en die dan niet op kunnen eten, dat zou een te grote kwelling zijn. Op zoek dus maar naar een kweepeer recept met toekomst potentieel. Jane Grigson geeft in haar Fruit Book een simpel recept voor kweepeer wodka: 1 grote kweepeer raspen, met klokhuis en schil en al, de rasp met 60 gram suiker in een weckfles doen, overgieten met wodka en dat 2-3 maanden laten staan.




Het ziet er nu niet erg aantrekkelijk uit, maar ik heb vertrouwen in Jane Grigson. Ergens in december zal ik genieten van een subtiel kweeperen likeurtje.

Van de 2 andere kweeperen heb ik een dikke puree gemaakt (het fruit heel decadent gaar gekookt in een staartje Pineau de Charentes) die nu in de vriezer ligt te wachten op calorierijkere tijden. Dan ga ik er ijs van maken, denk ik.

15.10.08

Klary in de Krant

Tijdens mijn bezoek aan Silver City, New Mexico, USA ben ik geïnterviewd door de regionale krant!
Klik hier voor de online versie van het artikel.

13.10.08

Chiles In The Desert: Road Trip Report



Over the next couple of days, my trip report (loaded with pictures of food and drink) will slowly develop here on eGullet: Chiles In The Desert.

Have fun!

De komende dagen werk ik aan mijn reisverslag, te lezen hier op eGullet: Chiles In The Desert. Foto´s van hamburgers, Amerikaans bier, chilipepers, en natuurlijk van de woestijn.

Veel plezier!

12.10.08

Home, sweet, spicy home



We zijn er weer! Een beetje stoffig van de woestijn, een beetje (beetje erg) moe van een lange reis zonder slaap, een hoofd en hart overladen met herinneringen en beelden en indrukken.

Amerika was weer een geweldig land om in rond te reizen. Aardige mensen, onbevattelijk uitgestrekte natuur, maar dan net op tijd een klein stadje met een brewpub en koffiehuis om je weer mens onder de mensen te voelen.

Ik heb zo´n 1000 foto´s om door te ploegen, een groot deel daarvan eetfoto´s... mijn reisverslag verschijnt een dezer dagen op eGullet, een link komt binnenkort. Voor nu ga ik eerst maar eens even een dutje doen...

O ja. Die foto? Een sandwich met de in het zuidwesten alomtegenwoordige geroosterde groene chili. Ik heb er zoveel van gegeten als ik op kon, want ik krijg ze waarschijnlijk nooit meer.