18.10.07

Van hartige kweeperen en vijgenbedrog



Het is fijn om te horen dat je trouwe lezers hebt. Daar doe je het tenslotte toch voornamelijk voor, zo’n weblog: om gelezen te worden. In de hoop dat mensen er plezier aan beleven, geïnformeerd worden, antwoord op vragen vinden. Het is geen dagboek alleen voor eigen ogen bestemd: het weblog is het exhibitionisme van deze tijd.

Weten dat je trouwe lezers hebt, betekent ook: schuldgevoel als je ze niet vaak genoeg iets nieuws aanbiedt. Zelf heb ik niet veel blogs die ik met regelmaat volg, maar ik ken wel het gevoel van teleurstelling als je na dagen weer eens een kijkje neemt en ziet, niks veranderd…

Goed. Ik was op vakantie, 3 weken stilte op Alles over Eten. Nu ben ik terug met zoveel Italiaanse eet-foto’s dat ik niet weet, waar te beginnen en hoe daar een hanteerbaar verslag van te maken. (voor wie geïnteresseerd is in het onhanteerbare, dag-tot-dag verslag met heel veel foto’s, kijk hier op eGullet voor het reisverhaal in wording).

Als blogger kun je een statistiekprogramma gebruiken, dat je niet alleen vertelt hoeveel mensen dagelijks doorklikken naar jouw pagina, maar ook hoe ze al googelend bij jou terecht zijn gekomen. Het is grappig om te zien hoe de google hits mee veranderen met de seizoenen. In maart riep rabarber nog heel veel vragen op, sinds een maand staat ‘kweepeer’ met stip op 1. Kennelijk zijn er veel mensen die zich afvragen wat je zoal met kweeperen kan doen… hoe je ze klaarmaakt... hoe ze smaken. De laatste weken had ik af en toe een verantwoordelijkheidsgevoel-kriebel: zoveel heb ik niet geschreven over de kweepeer, en moeten de zoekers naar kweepeer informatie dan maar steeds weer bij diezelfde
berichten uitkomen? Tijd voor iets nieuws. Iets origineels. Kweeperen in een hartig gerecht, dat had ik al heel lang niet meer gedaan.


Ik ging vorig weekend aan de slag. We kregen Nieuwe Vrienden te eten, mensen die nog nooit bij ons thuis waren geweest en nog nooit aan mijn tafel hadden gezeten. Altijd spannend: wat zal ik koken, hoe kan ik indruk op ze maken zonder dat het er al te dik bovenop ligt, hoe kan ik een fantastisch menu serveren en toch tijd en aandacht genoeg hebben om mee te doen in de nog aftastende en onderzoekende gesprekken? Ik was uiteindelijk niet helemaal tevreden – er was toch teveel keukengedoe, ik wilde te graag meekletsen om nog kritisch te proeven wat ik aan het doen was. Het toetje, een vijgentaart, zag er beeldschoon uit maar was zo flauw en droog dat ik de restanten toen de gasten weg waren, in de vuilnisbak gekieperd heb. Ik geef overigens niet mezelf, maar de bedrieglijke vijgen – mooi maar smakeloos – de schuld!
Het hartige kweepeer experiment was gelukkig wel heel goed geslaagd. Het plan was om de kweepeer te serveren bij gestoofde parelhoen, maar toen die lastig te vinden waren werden het eendebouten. Het vette en rijke eendevlees deed het geweldig met het zoetzure van de kweepeer.

Eend met kweepeer
Voor 4 personen

4 eendebouten
2 kleine kweeperen
1 ui, in ringen
1 theelepel kaneel
1 theelepel gemalen korianderzaad
1 theelepel paprikapoeder
2 eetlepels verse tijm
Peper en zout
1 flinke klont boter
2 eetlepels honing
Sap van 1 citroen
Sesamzaadjes en verse koriander om te serveren
200 ml. bouillon
50 ml. witte wijn

Snijd de velkant van de eendebouten een beetje in maar pas op dat je niet in het vlees snijd. Bestrooi ze met zout. Verhit de oven voor op 200 C
Rooster de eendebouten op een rooster in een bakblik, huidkant naar beneden, zo´n 30 minuten. Neem de bouten uit de oven en schenk het eendevet in een bakje.
Verhit 2 eetlepels van het eendevet in een grote braadpan. Bak hierin de ui glazig. Bestrooi de ui met de specerijen, verse tijm, peper en zout, en bak een minuutje. Voeg de honing toe en het citroensap. Blus af met de wijn en voeg daarna de bouillon toe. Leg de eendebouten in de pan, doe de deksel erop en laat op heel laag vuur ca. 1 ½ uur suddderen.
Maak intussen de kweeperen schoon: schil ze, haal het klokhuis eruit en snij ze in dikke parten. Verhit een klont boter (of gebruik nog wat van het eendevet) in een koekenpan en bak hierin op middelhoog vuur de kweepeerstukken zo´n 10 minuten, tot ze goudbruin zijn en zacht beginnen te worden. Zet apart.
Na anderhalf uur, de kweepeer bij de eend doen en alles samen nog een half uur stoven.
Serveren: bestrooi met geroosterd sesamzaad en verse koriander.

8.10.07

Knakworst in Kassa!

Afgelopen zaterdag werd in Kassa, het consumentenprogramma van de VARA, een knakworstentest gehouden. Blikjes fabrieksworst van alle supermarktmerken werden getest door een team knakworstdeskundigen. Onder hen de Amsterdamse Herman de Wit, meesterslager en maker van ambachtelijke knakworst. Helaas mocht zijn knakworst niet meedoen aan de blinde smaaktest (zou de Aldi worst dan nog steeds gewonnen hebben?) Wel mocht hij na afloop zijn product uitdelen in de studio. Voor wie de uitzending gemist heeft, hier kun je hem nog een keer bekijken. En omdat Herman de Wit nu niet als knakworstenslager te boek moet gaan staan: zie ook hier voor een mooi artikel over zijn ossenworst!

6.10.07

La Dolce Vita



Voor wie zich afvroeg waarom het zo stil was op dit blog de afgelopen weken: ik was op vakantie in Italië, bezig met worst eten, wijn proeven, truffels ruiken, wandelen, kunst bekijken, uitrusten, ijsjes likken. Kilo´s zwaarder en zorgen lichter zijn we weer thuis gekomen. De eerste maaltijden uit eigen keuken zitten er al weer op, ik ben op de markt geweest en heb koffie gedronken in het park, heb alweer gemopperd over het supermarkt assortiment alhier, en voor je het weet is het leven angstaanjagend normaal. Gelukkig zijn er foto´s en notitieboekjes om de vakantieherinneringen nog even levendig te houden. Verder verslag volgt!