De macaron marathon gaat verder

Over de eerste etappe lees je hier.
Vandaag stapte ik even binnen bij patisserie Kuyt in de Utrechtsestraat in Amsterdam. Na het eten van een broodje oude kaas had ik zin in iets zoets en lekkers (ik heb vakantie deze week, en geniet al dagen lang van de zon op zoveel mogelijk hoofdstedelijke terrassen). Ik kocht en verorberde ter plekke een citroen meringue taartje, en net toen ik naar buiten wilde lopen viel mijn oog op iets wat leek op halve macarons. De schuimpjes, zeg maar, maar dan solo en zonder vulling.
Het bleken geen macarons te zijn maar gewone meringues (alleen eiwit en suiker dus, zonder amandelmeel). Maar er bleken óók macarons in de vitrine te liggen, tenminste de Kuyt versie van de macarons. Ik kocht er 4 en thuis deed ik met Dennis de smaaktest.

Ze zijn heel klein (zeg maar de grootte van een euromunt). Het koekje is op smaak gebracht met kaneel, daartussen zit sinaasappelmarmelade en een plakje pure chocola. Ik hou wel van de combi sinaasappel-chocola, maar op kaneel ben ik niet zo dol (en al helemaal niet bij 24 graden en zonneschijn: kaneel hoort voor mij echt bij de herfst en winter). En kaneel met chocola en sinaasappel is wat mij betreft geen top combinatie.

De structuur van het koekje is ook niet geweldig. Naar mijn idee komt dat ook door het formaat - het is denk ik bijna onmogelijk om bij zo´n klein koekje de juiste verhouding knapperige buitenkant/zacht interieur te krijgen.

Kortom: lekker koekje, maar een macaron? Nou nee.

Speurend op het web naar macaron info kwam ik dit filmpje tegen, waarin een Antwerpse banketbakker haarfijn het hoe en waarom van een perfecte macaron uitlegt. "De buitenkant moet licht krokant zijn en de binnenkant moelleux, zodat het smelt op de tong.." Alleen een Vlaming kan dat woord moelleux zo uitspreken dat het water je meteen in de mond loopt! En laat ik nou dit weekend naar Antwerpen gaan! De macaron marathon breidt zich uit over de lage landen...