Hofnartaartjes met zuring

Bij Marqt, mijn vaste rabarber dealer, zag ik vandaag ook zuring liggen - een zeldzaamheid in Nederlandse winkels. Thuisgekomen zag ik pas dat mijn bosje zuring uit Israel komt, niet echt duurzaam Hollands lente-eten dus (en ik ben niet de enige blogger die daar gewetensbezwaren over heeft), maar ja, het was al gekocht, en het is zo lekker, en zo schaars.

Rondgoogelend naar zuringrecepten ontdek ik dat zuring en rabarber tot dezelfde plantenfamilie behoren, en dat zuring (net als rabarber) rijk is aan oxaalzuur. Nu zullen er wel weer mensen gaan zeggen dat ik moet oppassen met het eten van teveel oxaalzuur - zelf denk ik dat het na 1 bosje zuring per lente, en een paar weken rabarber genot, wel mee zal vallen met mijn oxaalzuur vergiftiging.



De frisse, inderdaad behoorlijk zure, smaak van zuring combineert goed met zachte en romige ingrediënten- omeletten, quiches, romige soepen. Ik maakte kleine zuring taartjes. De truc om van 1 bladerdeeg velletje een individueel taartje te maken in een muffin vorm, is handig voor feestjes en buffetten als het maken van een grote quiche die aangesneden moet worden onpraktisch is. De eerste keer dat ik ze maakte (met een vulling van knolselderij, Gruyere en spek )- doopte Dennis ze ´hofnartaartjes´en zo heten ze nu.



Kleine quiches met zuring
voor 4 stuks

1 bosje zuring
een klontje boter
4 velletjes bladerdeeg
2 eieren
1 flinke eetlepel creme fraîche
een flinke handvol pittige harde kaas, bijv Parmezaan, Pecorino of Gruyere
peper, zout, nootmuskaat
een muffinvorm

Laat het bladerdeeg ontdooien en verhit de oven voor op 200 C.

Was de zuring en snij in dunne reepjes (minus al te harde stelen). Smelt de boter in een kleine koekenpan en laat hierin op laag vuur de zuring slinken (en kijk verdrietig toe hoe de frisse groene blaadjes veranderen in een bruinige massa).

Als het bladerdeeg ontdooid is, druk je steeds één velletje in een holte van de muffinvorm. Plooi de zijkanten zodat je onregelmatige ´bakjes´ krijgt.

Klop de eieren los met de crème fraîche. Doe de zuring erbij, de kaas, peper en zout en wat versgeraspte nootmuskaat. Schep de vulling in de bladerdeegbakjes. Bak de taartjes ca. 20 minuten of tot de vulling gerezen is en het deeg goudbruin. Wip de taartjes uit de vorm en serveer warm of op kamertemperatuur.



P.S. Morgen is het april, en ik wil toch even memoreren dat maart 2009 met 20 (twintig!) blogberichten de actiefste blogmaand óóit is geweest in de geschiedenis van Alles Over Eten. Ga zo door...