Aardappel aandacht

Wat zijn de eigenschappen van een goede kok? Durf, creativiteit, doorzettingsvermogen, originaliteit, techniek? Voor de restaurantkok misschien. Maar als je een thuiskok bent, niet op jacht naar sterren in je restaurant of in de Michelin-gids, als je geen geld hoeft te verdienen met je kookkunsten – wat heb je dan nodig om van ´gewoon iemand die eten kookt´ te veranderen in iemand die goed kan koken?

Nu de tv weer overstroomt van nieuwe kookwedstrijden (waarom moet toch altijd alles een wedstrijd zijn? Waarom niet gewoon een nieuw tv programma waarin we iets leren, zonder dat we hoeven te kijken naar mensen die elkaar de loef af willen steken?) zat ik hier over na te denken.

Ik ben er nog niet uit. Maar vandaag had ik ineens wel een trefwoord te pakken: Aandacht.

Aandacht bij het preparen van je ingrediënten (en natuurlijk daaraan voorafgaand: bij het uitkiezen van je ingrediënten). Als dunne uienringen het beste resultaat geven, dan niet tijd besparen en denken ´ach dikke ringen zal ook wel werken´. Je kunt dingen garen door ze snel op hoog vuur te bakken, en soms is dat ook de beste manier, maar soms moet het gewoon langzaam en voorzichtig. En dat is het geheim van deze Spaanse aardappel omelet: de aardappelplakjes moeten heel langzaam bakken, zodat ze garen zonder al te bruin te worden. En dat duurt, echt, wel zo´n 3 kwartier. In die tijd moet je ze af en toe omscheppen. Maar de keuken gaat heerlijk ruiken, en wat is nou eigenlijk 3 kwartier?

Een belangrijke truc voor deze omelet is het gebruik van 2 pannen. Een grote koekenpan voor het bakken van de aardappel en uien, en een kleintje voor het uiteindelijke bakken van de tortilla. Zo kun je ook als je maar een kleine, 2-persoonsomelet wilt maken, toch een behoorlijke dikte bereiken. En o ja, terzijde: het is vast niet culi-verantwoord, maar ik ben een groot voorstander van goedkope anti aanbak koekenpannen. Niet als enige keukengerei: ik heb ook loodzware gietijzeren koekenpannen, le Creusets en wat al niet meer… maar een paar simpele koekenpannen, in verschillende formaten, zijn voor mij onmisbaar. Je moet ze niet beschouwen als een investering voor het leven, maar gewoon als gereedschap dat een tijdje meegaat en dan vervangen moet worden. Zoals sokken. Niemand kijkt toch neer op sokken, omdat ze uiteindelijk stuk gaan en in de prullenbak belanden?

De tortilla is lekker lauwwarm, en misschien nog lekkerder op kamertemperatuur. In blokjes gesneden is het een klassieke Spaanse tapa. Het is perfect picnic eten, en geweldig in een sandwich. Ik heb een dergelijke tortilla met alle soorten aardappel gemaakt, mijn ervaring is dat het door het langzame bakken niet zo heel veel uitmaakt of je kruimige of vastkokende gebruikt. De structuur wordt uiteraard iets anders, maar het is allebei even lekker



Kleine aardappel tortilla
3 middelgrote aardappels, in dunne plakjes
1 kleine ui, in dunne ringen
1 grote teen knoflook, in dunne plakjes
3 eieren
Olijfolie, zout, peper

Verhit 3 eetlepels olie in een grote koekenpan. Bak hierin op heel laag vuur de aardappels, uien en knoflook met wat zout, tot de aardappels gaar zijn. Laat ze niet te bruin worden (die van mij waren vandaag eigenlijk iets te donker). Schep ze regelmatig voorzichtig om, zorg dat de plakjes niet breken. Het kan wel zo´n 3 kwartier duren voor de aardappels helemaal zacht en gaar zijn. Harder bakken geeft niet het gewenste resultaat.


Klop de eieren los in een kom. Schep de aardappels erbij (laat de olie in de pan achter, maar waarschijnlijk hebben de aardappels de meeste olie geabsorbeerd). Breng op smaak met zout en peper. Verhit 1 eetlepel olie in een kleine koekenpan met anti aanbak laag. Giet het eimengsel erbij en schud de pan zodat de plakjes aardappel gelijkmatig verdeeld zijn. Bak zachtjes, een minuut of 5. kijk met een spatel onder de omelet: als de onderkant goudbruin is, is het tijd om de omelet om te draaien. Recepten voor grote tortilla´s vertellen je dat je de omelet op een bord moet omkeren en dan weer terug in de pan meot doen om de onderkant te bakken. Maar met zo´n klein omeletje en een beetje handigheid, kun je omelet gewoon met een grote spatel omflippen.

Bak de onderkant nog een paar minuten, zachtjes. Je kan kiezen hoe je de omelet serveert: de kant die het eerst gebakken is is het meest egaal, ik vind de andere kant mooier.

Laat de omelet op een bord glijden en wacht tot hij niet meer gloeiend heet is voor je hem opeet.