Excuses, maar weer, voor het gebrek aan verse posts op Alles over Eten. Het is niet dat er niet over eten wordt nagedacht, integendeel. Er wordt nagedacht, er wordt gekookt, er wordt gegeten. Maar de dagen schieten voorbij en van schrijven komt niks.
Misschien krijg ik begrip als ik zeg dat we 'middenin' een verhuizing zitten? Verhuizen is de hel. Het is, eigenlijk, onbegrijpelijk dat de commerciele omroepen nog niet met een docusoap De Verhuizing zijn gekomen. Verhuizen heeft alles wat een tv programma nodig heeft: schaamteloos voyeurisme, huiselijk drama, emotionele toestanden. En vooral een flinke dosis nostalgie, altijd goed.
Vorig weekend maakte ik een kastje open waarvan ik al zeker 10 jaar de deur stevig op slot had laten zitten. Waarom? Omdat ik me heb voorgenomen nu bij deze verhuizing alles eens echt goed aan te pakken. Dus niet al die dozen vol verleden weer meesjouwen naar het volgende huis, maar alle papieren en troep echt uitzoeken, en weggooien wat weg kan. Het eerste wat uit het kastje rolde waren 2 schoenendozen met brieven, de meeste zo'n 18 jaar oud. En de eerste 2 brieven die ik openvouwde waren van mensen die nu net zo oud zouden zijn als ik, ware het niet dat ze allebei al jaren geleden deze wereld hebben verlaten. Ik heb 2 vuilniszakken met oud papier weggebracht die dag (studieboeken en lijsten met middelnederlandse grammatica, dat was makkelijk weggooien) maar de schoenendozen met brieven zijn ongelezen weer het kastje in gegaan. Die mogen meeverhuizen, en komen op een later tijdstip wel aan bod.
In het hoofdstuk Nostalgie komen er gelukkig ook leukere dingen tevoorschijn. Zo vond ik een schriftje met lijstjes uit 1995, waarin ik bijhield wat ik voor wie had gekookt. Dit at ik op 3 juli met Dennis:
Kennelijk hadden we iets te vieren. Vis met rijst, Dennis' ultieme lievelingseten. Bij de frambozentorentjes kan ik me overigens maar weinig voorstellen.
Andere eetgedachten, die de afgelopen week dit blog niet haalden:
Het Chinese nieuwe jaar is begonnen, en het is nu het jaar van de Rat. (Ook in het kader van de nostalgie: bovenaan deze post een oude foto van FouFou, het liefste en schuwste ratje ooit). Het plan was om donderdag Chinees te koken ter ere van het Nieuwjaar, en om net als de Chinezen wat geluk af te roepen over het jaar dat komen gaat, door de juiste dingen te eten en drinken - we kunnen wel wat voorspoed gebruiken. Maar ook daar kwam dus, ondanks de goeie voornemens, niks van terecht.
Losse flodders:
Is het waar dat voor een echte capuccino de melk niet boven de 90 graden Celcius verhit mag worden?
Wat zijn noten eigenlijk?
Kan ik zelf dit lekkerste hapje van het weekend, gisteren gegeten bij Shiro in de Bosch, reproduceren - en mag ik dan nog vóór we gaan verhuizen een fles Argan-olie kopen? En, wat is Argan-olie eigenlijk?
Spaanse Iberico ham met Sharon fruit en walnoten-arganolie pasta
Morgen maar iets Chinees koken. Wordt vervolgd.
No comments:
Post a Comment