Tegendraadse boontjes

Al eerder stak ik de loftrompet over de gestoofde sperziebonen uit Molly Stevens’ All About Braising. Vandaag maakte ik ze weer, en ze waren zo heerlijk dat ik besloot dat ze hun eigen blog-post, mét recept, verdienen.

Dit is een recept om 2 sperzieboonmisverstanden de wereld uit te helpen. Allereerst gaan we tegen de al dente trend in: groente hoeft niet altijd bijtgaar te zijn, en zeker niet als bijtgaar een eufemisme blijkt voor half rauw. En verder: jarenlang heb ik bij het sperziebonen schoonmaken beide uiteinden van het boontje afgesneden. Tot ik me afvroeg: waarom eigenlijk? Ja, omdat mijn moeder het vroeger zo deed. Maar het is natuurlijk nergens voor nodig. Het uiteinde waarmee de boon aan de plant vastzat is vaak een beetje verdroogd en bruin. Dat snij je er dus af, maar het andere eind, met dat fiere, elegante puntje, staat juist zo mooi in het uiteindelijke gerecht. Minder werk en een eleganter resultaat, wat wil je nog meer?

Voor

Na

Mijn versie van Molly´s gestoofde sperziebonen
Bijgerecht voor 4 personen, maar wij eten dit met z´n tweeën met gemak in één keer op

450 gram sperziebonen, gewassen en schoongemaakt
3 eetlepels olijfolie
2 grote tenen knoflook, in plakjes
3 ansjovisfilets, in stukjes
1 theelepel gedroogde oregano
2 rijpe tomaten, in stukjes gesneden
150 ml. water
peper en zout

Verhit de olijfolie in een braadpan (met deksel) op laag vuur. Laat de knoflook hierin zachtjes fruiten, niet bruin laten worden (een paar minuten). Doe de ansjovis in de pan en druk deze met een houten lepel stuk tegen de bodem van de pan.
Doe de bonen, oregano, wat peper, tomaten en water erbij. Alles even goed omscheppen zodat de bonen met alle smaakmakers bedekt zijn. Deksel op de pan en op heel laag vuur (gebruik als het nodig is een vlamverdeler) ca. 1 uur zachtjes laten sudderen.
Als er dan nog veel vocht in de pan is, het vuur even wat hoger zetten en het vocht wat laten inkoken.
Op smaak brengen met peper en zout (let op want de ansjovis is al zout). Warm of lauwwarm eten.