Ik heb het geluk dagelijks aan tafel te zitten met een Man die Alles Lust. Hij haalt nergens zijn neus voor op, en die enkele keer dat hij iets echt niet op wil eten, is het meestal omdat ik het eten zo dramatisch heb laten mislukken dat ik zelf ook vind dat het in de vuilnisbak thuishoort. (Zoals bijvoorbeeld die keer dat ik prachtige verse tonijnsteaks had ingesmeerd met beschimmelde peperkorrels...)
Natuurlijk vind hij niet alles even lekker. Hij houdt meer van spinazie dan van broccoli, meer van rijst dan van aardappels, meer van kip dan van varkensvlees. Maar dat zijn details. Zelfs als ik hard nadenk, is er maar 1 gerecht wat echt niet hoeft voor hem: minestrone, en alle andere dikke soepen waar zowel pasta als gedroogde peulvruchten in zitten.
Als de man van huis is, dansen de muizen op tafel (echt waar, daarover misschien verderop in de week meer) en maak ik voor mezelf eten waar ik hem geen plezier mee doe. Dit was gisteren mijn solo-diner: Pasta e ceci, maar dan wel de smokkelversie. Want als ik voor middernacht wilde eten zag ik geen kans om gedroogde kikkererwten nog op tijd gaar te krijgen.
Voor 1 persoon
Het wit van een kleine prei, fijngesneden
1 grote teen knoflook, gesnipperd
1 eetlepel olijfolie
1 grote rijpe tomaat, ontveld en in blokjes
300 ml. lichte kippen- of groentebouillon
De naaldjes van 1 klein takje rozemarijn, fijngesneden
100 gram kikkererwten uit blik (uitgelekt)
40 gram gedroogde pasta (een kleine soort, ik gebruikte in stukjes gebroken bucatini)
Handje peterselie, fijngehakt
Zwarte peper, geraspte parmezaan, en nog wat olijfolie
Fruit in een pan de prei en de knoflook ca. 10 minuten zachtjes in de olijfolie. Niet bruin laten worden. Doe de kikkererwten, tomaat, bouillon, en rozemarijn erbij. Met het deksel op de pan ca. 30 minuten heel zachtjes laten koken. Langer kan geen kwaad. Doe de pasta erbij en laat nog een kwartiertje zachtjes koken. Ook hier is ´beetgaar´ weer niet op zijn plaats – je wilt zachte, wolkige pasta die zich heeft volgezogen met de geurige bouillon.
Doe de peterselie erbij, eventueel nog een klein beetje rozemarijn*, en breng op smaak met zout en versgemalen zwarte peper. Schep in een kom, sprenkel er een beetje olijfolie overheen en bestrooi met een flinke schep Parmezaanse kaas.
Kom op schoot, tv aan en oude afleveringen van ER (of andere tv serie naar keuze) kijken terwijl je de dikke soep naar binnen slurpt.
* Ik ben dol op rozemarijn, gebruik er altijd meer van dan in een recept staat aangegeven, en eet zelfs met plezier de naaldjes zo, rauw. Als je rozemarijn meekookt in soepen en stoofgerechten geeft het kruid wel zijn smaak af, maar dat bijzondere, krachtige aroma verdwijnt natuurlijk in het lange kookproces. Daarom vind ik het lekker om bij dit soort gerechten vlak voor het eten nog een klein beetje verse, heel fijngesneden rozemarijn toe te voegen.
4 comments:
ik heb het net op. het was erg lekker. ik heb bouillon uit een pot gebruikt, heb jij zelfgemaakte gebruikt? at vandaag als elke vrijdag alleen en ga dit zeker vaker maken. bedankt.
hoi femke, het was de smokkelversie, dus bouillon van een blokje..:) Blij dat het smaakte!
Wat ziet dat er ontzettend lekker uit. Doe mij maar een portie!
Dag Klary, ik heb net deze pasta gegeten en het was verrukkulluk! Dank,
Daniëla
Post a Comment