Mole, mole, we all love mole...

.. and lard. And smoky black beans. And fresh corn tortilla's. And guinea fowl, especially when braised in mole. And zingy salads. And shrimp with chipotle mayo. And ricciarelli, even though there's no decent picture of those. And our friends, and great red wine, and good times. Seems like the end-of-year-melancholy that usually hits me just about now, hasn´t arrived yet....

The Fearless Gourmet

Christmas, it's all about tradition.

Sort of Snickerdoodle

This is a great emergency cookie if you have people coming over to celebrate, say, Christmas and you suddenly realize that although you have shopped and prepped and cooked almost everything imaginable, you forgot to buy something to accompany the afternoon cup of tea. That happened to me yesterday and as I turned to Nigella, who never fails me when it comes to fast, easy, stress-free recipes - the book fell open on the page with Snickerdoodles.

It turned out I did not have regular flour, only selfraising flour, so that´s what I used. I also added some extra spices to her recipe to make the cookies a little bit more Christmassy. They turned out great - at least, I really loved them, but Dennis pronounced them a little dull and too dry. It´s true that they don´t seem very rich or buttery, but I love their sandy, dense crumb that dissolves in your mouth, their subtle spicyness and the fact that they´re perfect for dunking into a cup of hot chocolate or aniseed milk. Or tea. They´re also really easy to put together, and they smell terrific. What more can you want from an emergency cookie?



Snickerdoodles, my way
250 grams selfraising flour
1/2 teaspoon ground nutmeg
pinch of ground cloves
pinch of ground ginger
1/2 teaspoon salt
125 grams butter at room temp
100 grams sugar
1 large egg
2 tablespoons sugar
1 tablespoon cinnamon

Preheat the oven to 180 C.
Line 2 baking sheets with baking parchment.

Mix together flour, spices (except the cinnamon) and salt and set aside.
Cream the butter with the 100 grams of sugar until fluffy. Add the egg and beat well. Mix with the dry ingredients until you have s smooth batter.
In a shallow bowl, mix the 2 tablespoons of sugar with the cinnamon. Roll the dough into walnut size balls, drop these into the cinnamon-sugar and coat them with it. I found it worked well to drop in 3 balls at the same time and shaking the bowl around till all dough-balls were evenly coated.
Place the dough balls on the baking sheets, leaving a little room for spreading. Bake for about 12 minutes, they will be risen and golden and some may have cracked which looks kind of adorable. (Words like that just come to mind when you think of ´snickerdoodles´).

If you have cinnamon sugar left over, you can sprinkle some on the cookies when they are still warm from the oven.

Leave to cool for a bit, then transfer to a cooling rack.

De Meester

Cadeautje uit Parijs van een lieve, hele lieve vriend: macarons van Pierre Hermé.



Tot nu toe geproefd: Infiniment Vanille (Vanilles de Tahiti, de Madagascar et du Mexique)
Marron et Thé Vert Matcha
Infiniment Caramel (Caramel au beurre salé)
Truffe Blanche & Noisette
Pistache

Ik durf het statement aan, dat de macarons van Pierre Hermé de lekkerste zoetigheid ter wereld zijn.

Sneeuwpret

sorry voor de telefoon-foto´s.. camera nog steeds afwezig...

Kerstrecept, toch maar

Zoals gezegd raak ik maar niet echt in de kerststemming. Dat ik na de jaarlijkse, traditioneel lichtelijk liederlijke kantoor-kerstborrel met een akelige buikgriep in bed terecht kwam (met koorts, dus het was echt geen kater) hielp niet mee. Maar, om me heen wordt druk gesproken over kerstmenu´s, mensen vragen naar recepten, en hier is er dus alvast 1: een vegetarisch hoofdgerecht wat zo lekker is dat zelfs oer-carnivoren het vlees niet zullen missen.

Stel het je voor als een boeuf bourguignon zonder het rund: een mengsel van smaakvolle, stevige paddestoelen in een rijke rode wijnsaus, met daar bovenop een luchtig dakje van biscuitdeeg dat pittig is door de geitenkaas en winters-kruidig door de salie, en als verrassing op de bodem van de ovenschaal een laag zoete, geroosterde pompoen. Het is misschien niet heel fotogeniek, maar dit zou je makkelijk kunnen oplossen door in plaats van een grote schaal, individuele gratin schaaltjes te gebruiken. Kijk dan wel eerst of ze allemaal tegelijk in je oven passen (en vierkante of langwerpige schaaltjes zijn wat dat betreft een stuk handiger dan ronde), want je gasten omstebeurt laten eten is wel erg ongezellig.

De zilveruitjes zijn er heerlijk in, maar toegegeven, het is een "#$%&" werk om ze te pellen. Kom niet in de verleiding om zoetzure zilveruitjes uit een pot te gebruiken! Vind je de kleine uitjes echt teveel gedoe, gebruik dan sjalotjes.

Paddenstoelen in rode wijnsaus, met een geitenkaas-salie korst

Voor de paddenstoelen ragout:
3 flinke rode uien, in ringen
3 tenen knoflook, gesnipperd
een halve winterpeen, in kleine blokjes
ca. 1 kilo paddenstoelen, een mengsel van portobella´s, kastanje champignons, cantharellen, shii-takes, oesterzwammen, schoongemaakt en in dikke plakken (kleine kastanjechampignons kun je heel laten)
30 gram gedroogde porcini (eekhoorntjesbrood)
1 eetlepel verse rozemarijnnaaldjes, fijngesneden
een snuf gedroogde thijm
350 gram verse kleine zilveruitjes
1 eetlepel suiker
1 eetlepel balsamico azijn
peper, zout
200 ml. rode wijn
350 ml. volle melk
1 1/2 eetlepel bloem
versgeraspte nootmuskaat
een handje verse peterselie, fijngesneden
200 ml creme fraiche
boter en olie om te bakken

voor het beslag:
350 gram bloem
1 theelepel sodium bicarbonaat
2 theelepels bakpoeder
1 theelpel zout
60 gram koude boter
300 ml. karnemelk
200 gram belegen geitenkaas, geraspt
ca. 10 verse salieblaadjes, fijngesneden

voor de pompoen:
1 flinke flessehals pompoen, geschild en in dobbelstenen gesneden
olijfolie


verhit de oven voor op 200 C. Als de oven op temperatuur is, de stukjes pompoen uitspreiden op een bakblik, bestrooien met zout, besprenkelen met olijfolie en dan ca. 20 minuten roosteren. Uit de oven nemen.

Week de porcini in kokend heet water, ca. 10 minuten.
Verhit een scheutje olijfolie en een flinke klont boter in een grote braadpan. Bak hierin op laag vuur de rode ui, wortel en knoflook tot ze zacht zijn en beginnen te bruinen (ca. 20 minuten).
Pel de zilveruitjes (blancheer ze een minuut in kokend water, dan gaat het een stuk makkelijker). Verhit een klontje boter in een kleine koekenpan en bak hierin op laag vuur de uitjes tot ze rondom goudbruin zijn en zacht beginnen te worden. Bestrooi met de suiker, doe de balsamico azijn erbij, en wat zout. Nog even doorwarmen zodat ze een beetje stroperig worden. Van het vuur nemen en apart houden.
Verhit een beetje olie in een grote koekenpan en bak hierin (in gedeeltes) de paddenstoelen, op hoog vuur. Voeg tussendoor steeds een beetje olie toe. Bak de paddenstoelen tot ze beginnen te slinken en bruin beginnen te worden. Dat duurt een minuut of 5. Doe steeds het deel van de paddenstoelen dat klaar is in de braadpan bij het ui/wortel mengsel. Als alle paddenstoelen gebakken zijn, de porcini uit het weekvocht nemen, klein snijden en ook in de grote pan doen. Dan het porcini weekvocht erbij doen (voorzichtig schenken zodat eventueel zand achterblijft), de verse rozemarijn, zout en peper, de rode wijn, en de gebakken zilveruitjes. Alles samen ca. 10 minuten zachtjes laten sudderen.

Maak een witte saus door in een klein pannetje de melk te verwarmen. als de melk heet is (hoeft niet te koken) deze in een kom schenken. In dezelfde pan (afwassen hoeft niet) een flinke klont boter (ca 20 gram) smelten. De bloem aan de boter toevoegen en goed roeren met een garde. De warme melk er weer bij doen, goed roeren met de garde, en op middelhoog vuur de saus laten indikken (ca 5 minuten). Zout erbij en versgeraspte nootmuskaat.
Deze saus met de verse peterselie door het paddenstoelen mengsel roeren. Proef op zout en peper.

Spreid de geroosterde pompoen blokjes uit op de bodem van een ovenschaal. Schep de paddenstoelenragout er bovenop - tot zover kan het gerecht voorbereid worden, en een paar uur op kamertemperatuur of een dag in de koelkast bewaard worden, maar laat de schaal op kamertemperatuur komen voor je hem in de oven zet.

Voor het serveren: verwarm de oven voor op 200 C.
Maak het beslag: doe de koude boter, bloem, bakpoeder, sodium bicarbonaat en zout in de keukenmachine en meng tot je een zanderig mengsel hebt. Doe dit mengsel over in een schaal en voeg de karnemelk, kaas en salie toe - nu zo min mogelijk mengen, dan blijft het beslag luchtig. Het is een dik en kleverig beslag.

Verdeel de creme fraiche in klein schepjes over de ragout. Schep dan het beslag op de ragout. Het beslag hoeft de ragout niet af te dekken, het moeten min of meer losse ´koekjes´ zijn die op de ragout liggen.

Bak ca. een half uur op 200 C., tot het deeg goudbruin en gerezen is en de ragout bubbelt.

lekker met: een waterkerssalade met granaatappel en blokjes gerookte mozzarella; geroosterde wintergroente (wortel, knolselderij, pastinaak); spruitjes, gestoofde peertjes, gestoofde groene kool.

Seal the Deal

As of yesterday, D. and I are the proud owners of something beautiful. We went to pick it up at Suzanne´s studio, and then we all had dinner together to celebrate the transaction. Originally dinner was to be at our place, but because Suzanne has a little toddler toddling around who is most comfortable in his own home, we brought dinner to them.



I made this chicken pie, something I made several times before. I remember I used to think it was a fiddly thing to make, but when I made it yesterday (after 3 hours of chopping, frying, pureeing and sauteeing), this chicken pie was, well, easy as pie, and real good comfort food for a cold and dark december evening. The fact that we all tried on reindeer ears certainly added to the cheer. I´m still not really ready for the Christmas mood, but I´m getting there.. slowly. Reindeer ears help!

What am I doing?

Tomato sauce, raisins, plantains, lime juice.



Another clue: a ton of lard and a messy counter.



Final clue: puree, sieve, repeat. Puree, sieve, repeat. Puree, sieve.................

Hoera voor de Kwee

Van een collega kreeg ik, uit de tuin van haar ouders, een grote zak kweeperen. Het waren exemplaren die niet snel een schoonheidsprijs zouden winnen - er waren nogal wat butsjes en bruine plekjes - maar ze waren wel prachtig rijp: met hun bedwelmende geur parfumeerden ze eerst de garderobe op ons bureau, en vervolgens mijn keuken. Erbij zat ook het meest aandoenlijk kleine kweepeertje dat ik ooit zag, bedekt met het voor rijpe kweeperen karakteristieke grijze vachtje:



Inmiddels heb ik heel wat methodes uitgeprobeerd om kweeperen klaar te maken, maar mijn huidige favoriet is het pocheer recept van David Lebovitz: de stukken fruit blijven mooi intact terwijl ze toch smeltend zacht worden, en bijkomend voordeel is dat je een flinke hoeveelheid pocheervocht hebt - om cocktails mee te maken, om door de joghurt te doen, of om stiekem gewoon zo op te drinken.



Mijn grote bak gepocheerde kweeperen betekent een droomontbijt voor de komende dagen, maar ik had ook zin om er nog iets anders mee te doen. Ik moest terugdenken aan de geweldige combinatie van Dennis´ verjaardagsdessert van dit jaar: basbousa, kweeperen en mascarpone ijs - en bedacht dat een griesmeelcake met de kweeperen erin mee gebakken misschien ook wel heel lekker zou zijn. En dat is het.



Basbousa met kweeperen
150 ml. yoghurt
125 gram boter
125 gram suiker
50 gram amandelen
175 gram fijne griesmeel
1 theelepel bakpoeder
een snuf zout
een snuf gemalen kardamom
gepocheerde kweeperen, in plakjes en kweepeer pocheervocht (ca. 150 ml)
een ronde bakvorm van 20 centimeter doorsnee, bekleed met bakpapier

Verhit de oven voor op 190 C.
Stamp de amandelen fijn in een vijzel (of maal in de keukenmachine, maar het is lekker als ze niet te fijn gemalen zijn).
Smelt de boter in een klein pannetje. Meng in een beslagkom de yoghurt met de suiker. Doe de griesmeel, bakpoeder, zout en kardamom erbij, en de gesmolten boter. Goed mengen. Schep het beslag in de bakvorm en arrangeer de plakjes kweepeer er bovenop. Bak ca. 35 minuten, tot de bovenkant lichtbruin is.

Neem de cake uit de oven en giet het kweepeer pocheervocht er overheen. Af laten koelen en uit de vorm nemen. Je kunt eventueel nog meer pocheervocht erover heen gieten, de cake lijkt eindeloos veel van de siroop te kunnen opnemen - het gebak wordt dan steeds minder cake-achtig en steeds meer een soort pudding. Ook heerlijk!!

What we eat

Dennis and I eat together almost every day. Almost every time we eat together, in this house, I cook something. I blog about maybe 2 out of 10 things I make. Why? Because so often, the food we eat is - I think - uninteresting to the rest of the world. It's repeats of old favorites, or it's experiments gone slightly wrong, or it's food that's ok, or even good, but not really 'wow' or 'you have to make this'. And because I don't see this blog as a chronicle of things I eat, but as a report on things I find good enough to share so other people can make them too, many meals remain unmentioned. (And then there's the fact that sometimes I make something fabulous by accident, but did not take notes so there's no way I can blog about it).

Today was one of those "let´s see what´s in the fridge oh I could make soup and salad" kind of days, and I really did not expect anything exciting to happen with that. But it did. I invented a soup that was truly delicious and really worth repeating.
It has the sweetness of the pumpkin and the softness of potatoes and then the slight bitterness of the swede, and in the background the haunting spiciness of mild curry powder. Be really careful with the curry powder (and taste it before you use it: if it's been in your cupboard forever it will probably taste more like dust than spices): you don't want this to be a curry soup, in fact, you want the curry flavor to be so elusive that it will be hard to determine.

As with all silky smooth pureed soups, I think it's vital to have something crunchy to use as a topping (croutons, crispy onions or bacon or maybe even some toasted nuts) - just to make sure it doesn't feel like you're eating babyfood.



Root vegetable soup
dinner for 2, starter for 4
equal amounts of swede, pumpkin and potato (I had about 250 grams trimmed weight of each), peeled and cut into chunks
1 onion, minced
1 clove of garlic, minced
a knob of butter
a tablespoon of olive oil
750 ml. light chicken stock
a little milk to thin the soup later
a pinch of mild curry powder (see note above)
salt, pepper
croutons and sriracha, to serve

Heat the oil and butter together in a large pot. Add the onion and garlic and sweat them until they´re soft and beginning to brown. Add the root vegetables, curry powder and stock, bring to the boil and then simmer until the vegetables are tender (the swede will take a while - 30 minutes or so).
Puree, add a little water or milk until the soup has the consistency you like. Taste for salt, pepper and curry. Serve hot with croutons and an optional swirl of sriracha.

Roast your Sprouts

If you're looking for something new and different to do with brussel sprouts (and I could suggest that this is a perfect Christmas side dish, using a traditional vegetable in a non-traditional way, thus making everybody happy - but I´m not in a thinking-about -Christmas-dinner-mood yet).... Roast them!

It makes them nutty and savoury and slightly crunchy, and it´s healthier than tossing them with a pound of butter, too.



For 2 (allthough I suppose this could serve 4 as a side dish if you have lots of other things on the table):

500 grams sprouts
olive oil
salt, pepper
optional: a dried herb of choice (I used rosemary but found a little overpowering, I think thyme would be better)
balsamic vinegar
a handful of toasted nuts (almonds, hazelnuts, pine nuts, walnuts would all work).

Preheat the oven to 200 C.
Clean your sprouts, and, depending on their size, cut them in halves or quarters. Put them in a roasting dish that can hold them in a single layer and toss with a good glug of olive oil, some salt and pepper and the thyme. Toss everything together. Don´t use too much oil, just enough to give the sprouts a light coating.



Roast for about 40 minutes, shaking the pan every now and then to ensure even browning. Total roasting time will depend on the size of your sprout pieces and on the desired doneness - the longer you roast them, the drier they will be.

After removing them from the oven, let them cool for a couple of minutes, then toss with a tablespoon or 2 of balsamic vinegar, maybe some salt if they need it, and the nuts. Drizzle with a little more olive oil just before serving. This tasted better slightly warm or even at room temperature than piping hot - which makes it an evern more suitable candidate for the stressy Christmas dinner, if I were thinking about these things, that is.

Vis, spinazie, troost

We hadden gisteren allebei een beetje troost nodig. Ik weet precies wat ik Dennis dan moet voorzetten: vis met spinazie - maar voor mij gelden andere troostwetten. Aardappelpuree, iets gebakken in de boter. Om ons allebei tevreden te stellen (want wat is troost als je er niet allebei evenveel aan hebt?) werden het aardappel zalmkoekjes.

Ik koop bij de Lidl bevroren zalmfilet met het MSC keurmerk. Niet geschikt om sushi van te maken, zal ik maar zeggen, maar wel superhandig om in de vriezer te hebben voor recepten als deze.

update: de volgende dag zijn ze ook koud heel lekker met een klodder mosterdmayonaise!



Aardappel zalmkoekjes, ca. 12 stuks
250 gram zalmfilet
3 flinke aardappels (ca. 400 gram)
2 eieren
een handje peterselie, gehakt
3-4 lente uitjes, fijngesneden
1 eetlepel mayonaise
1 eetlepel grove mosterd
2-3 eetlepels paneermeel
peper, zout
maismeel
boter en olie om te bakken

Schil de aardappels en snijd ze in stukken. Doe ze met 1 van de eieren in een pan met water, en breng aan de kook. Als het water kookt, de timer op 6 minuten zetten en na die 6 minuten het ei uit de pan nemen. (Je kunt natuurlijk ook het ei in een aparte pan koken, maar ik ben altijd op zoek naar manieren om minder afwas te creëren). Laat de aardappels verder koken tot ze gaar zijn.
Leg intussen de zalmfilet (bestrooid met wat zout) in een kleine koekenpan waarin je een klein laagje water doet. Breng aan de kook, draai het vuur laag en laat de vis afgedekt op heel laag vuur zachtjes gaar stoven - let op dat hij niet te gaar wordt.
Neem de vis uit de pan en laat afkoelen.
Pel het hardgekookte ei en snijd het in stukjes.
Pureer de aardappels en laat de puree een beetje afkoelen voor je de rest van de ingrediënten erbij doet: het gekookte ei, het rauwe ei, de zal, peterselie, lente ui, mosterd, mayonaise, paneermeel, peper en zout. Meng alles goed, maar het is het lekkerst als met name de zalm nog en beetje structuur heeft.


Zet het mengsel in de koelkast en laat het door en door koud worden.

Strooi wat maismeel op een plat bord. Vorm van het mengsel zo'n 12 platte koekjes. Leg ze in het maismeel, en bestrooi ze als je alle koekjes hebt gevormd ook aan de bovenzijde met maismeel. (Ik gebruikte vrij grof maismeel, wat zorgde voor een lekker knapperig korstje).

Verhit een flinke klont boter en een scheutje olijfolie in een grote koekenpan en bak hierin op middelhoog vuur de koekjes goudbruin (zo'n 3 minuten per kant).




Zelf vind ik zacht en troostrijk eten het lekkerst met een zoetig zoutig zurig accentje... als contrast. Ik maakte een soort tomatensalsa van kleingesneden tomaatjes, zoute kappertjes, augurkjes en wat citroensap.

En spinazie erbij!

Hot & Spicy

As promised: to break the chain of bland, brown comfort food, I made us a bowl of noodles yesterday. Fast, healthy, delicious, slurpable, leaves your lips tingling, makes you sweat a little. Spicy enough for you, D.?


Noodles with chicken and celery
serves 2

I used celery, but really you could use any green vegetable such as zucchini, green beans, bok choy, sugar snaps.. as long as you don't cook it for too long, because you want to keep a little crunch (so I would not recommend leafy greens such as spinach or Chinese cabbage). If you use celery, make sure it's juicy and crisp and not wilted and dry.. the supermarket bunches often are. If you really love celery (I do) you can add some of the leaves at the end: they have a very strong flavor, so that may not be to everybody's taste.




200 grams free range chicken breast, cut into strips
about 4-5 stalks of really fresh celery
1 fat clove of garlic, minced
1 teaspoon grated fresh ginger (I unshamedly use the stuff from a jar)
1-2 tablespoons chili bean paste
1 tablespoon sweet bean paste
1 tablespoon fermented black beans, rinsed and chopped
2 tablespoons Shiao Xing rice wine
a cup of water
a little cornstarch slurry made with a heaping teaspoon cornstarch and 2 tablespoons cold water (optional)
oil for frying

cooked noodles, to serve

Wash and dry the celery stalks. Cut them in half lengthwise, then cut them into smallish pieces.
Heat a tablespoon of oil in a frying pan or wok until really hot. Tip in the chicken, and fry over high heat for a minute or so, just until the chicken has lost its raw look and is beginning to brown. Remove the chicken from the pan and set aside.



If neccessary, add a little more oil, then add the celery and stir fry over high heat until the celery begins to brown and soften (5 minutes or so). Lower the heat, add the garlic and stir fry another minute. Splash in the wine, and when it has bubbled away (which will be almost immediately because the pan is so hot), add the ginger, fermented beans, chili bean paste and sweet bean paste. Mix everything together then add the cup of water. Simmer for a couple of minutes, until the celery is almost done (it should still be slightly crunchy). Add the chicken back in and simmer for a minute until the chicken is cooked through. If the sauce is too runny, add a bit of the cornstarch slurry to thicken it (after doing that, you might find it's too thick, and you may want to add a little more water - that's what often happens to me when I'm adding cornstarch).

Serve over noodles.

Comfort me with Barley

I wonder where this craving for slightly bland, beige-brown, non-spicy, soothing comfort food is coming from. It's been a couple of weeks now, and somehow I don't feel it's gonna change anytime soon. I'm not sick, blue, depressed, or hormonally challenged, or suffering from any other condition that might explain this need. But it's there.

Maybe it's because my life is spicy enough at the moment, even without sambal, chipotles and chorizo?

Here's a soup I made earlier this week. I made it for Dennis, on the night I was going out to dinner with a friend (to Marius, where I had a fabulous meal of pan fried halibut with fennel, beets and basil beurre blanc, partridge with cumin roasted pumpkin, celeriac, fried leeks and mash, a lovely cheese plate, and lemon curd tart to finish). I had a small bowl of the soup in the afternoon and thought it was a wonderful soup, with the silky leeks, nutty mushrooms, little cubes of floury potato, and the slippery chewiness of the pearl barley. Unfortunately Dennis does not really share my love for barley or my current need for blandness, so in retrospect I probably should have made him something else - sorry D.!

I'll make it up to you with something hot and spicy... soon.




For anyone in need of a comforting, warming, calming soup to slurp, here's the recipe:

Leek, mushroom and barley soup
serves 4-6 as an appetizer, 2-4 as a main course

The white and green of 2 fat leeks, thinly sliced (about 300 grams prepared weight)

1 large clove of garlic, minced
a big lump of butter
10 grams dried porcini mushrooms
2 small floury potatoes, peeled and cubed
1 liter light beef broth (or vegetable stock if ylu want to keep it wholly vegetarian)
250 grams chestnut mushrooms, quartered if large
a pinch of dried thyme
75 grams pearl barley
salt, pepper
1 tablespoon of good balsamic vinegar




Put the leeks, garlic and butter in a large pan with the butter and sweat, covered, over low heat for about 10 minutes. By that time the leeks should be wilted and soft but not brown.
Meanwhile, soak the porcini in a cup of boiling water until very soft.
Also, heat a cast iron pan until very hot, and in it fry the chestnut mushrooms over high heat until they are brown and shrivelled up.
Add the broth to the pot with the leeks. Add the potatoes, thyme, salt and pepper, and the chestnut mushrooms when they're ready.
Lift the porcini from their soaking water (don't discard this) and chop them finely. Add them to the pot. Also add the soaking liquid (most recipes tell you to run this through a sive to get rid of the dust and grit, but I find that if you pour the liquid carefully from the cup, it's easy to leave the grit behind.)

Bring the soup to the boil. Add the barley, and simmer the soup for 20 minutes or so or until the barley is plump and tender.

Taste for salt and pepper (while this is comfort food, it does need to be seasoned properly!). Just before serving, add the balsamic vinegar.

Wortel Symfonie

Als iets heel eenvoudig is, en heel mooi, en heel lekker, dan heb je weinig woorden nodig.









Rode, zwarte en gele oerpeen, gekocht bij Marqt.

Omdat ik benieuwd was naar hoe ze zouden smaken, deed ik er zo min mogelijk mee: roosteren in een matig hete oven, met wat peper, zout en olijfolie, tot ze bruin en zacht zijn. Dan nog een beetje olie, zeezout en goede balsamico erover. Ze smaken zoet en nootachtig, en hoewel ik vond dat de smaken van de drie kleuren niet zo verschilden, wist Dennis in een blinde smaaktest rood, zwart en geel te onderscheiden.

Mijn man heeft een goeie smaak.