Van stad naar stad: Rotterdam

Een paar weken geleden was Dennis jarig. We geven elkaar al jaren geen cadeautjes meer: we hebben al zoveel en zijn eigenlijk aan het proberen, MINDER spullen te krijgen (zie onze verhuisactie waarbij tientallen vuilniszakken op straat zijn beland, heel veel zakken met kleren naar het Leger de Heils zijn gegaan, en een kar vol spullen naar de kringloopwinkel). Wat geven we elkaar? Verrassingsuitjes. Een nachtje de stad uit, een fris hotelbed, een geweldig diner, en als het lukt nog een landschappelijk/cultureel element, al naar gelang de voorkeur van de jarige.
Delfshaven

Zaterdag ging de reis naar Rotterdam. Rennen om de trein te halen en daardoor geen tijd om nog eten en drinken voor onderweg te kopen, helaas, want ik vind niets zo heerlijk dan met een boek op schoot in de trein te zitten, kop dampende stationskoffie naast me, knabbelend aan zo’n peperduur stations-broodje. In Rotterdam aangekomen waren we dan ook behoorlijk uitgehongerd. "Ik heb zin in patat", zei Dennis. "Goed, maar niet voor we ons eerste programma-onderdeel hebben afgewerkt."


In een andere stad ga ik altijd naar de Slegte – niet voor de ramsj, want die is overal hetzelfde, maar voor de tweedehands kookboeken. In Leeuwarden doen de mensen andere dingen weg dan in den Bosch of Rotterdam of Maastricht, en ik heb eigenlijk altijd wel een paar geweldige vondsten. Ook dit keer was het een succesvol tripje. Aan het meisje bij de kassa vroeg ik: "weet jij waar we hier ergens goeie patat kunnen krijgen?" Ze keek me ongelovig aan ("hoe kun je dát nou niet weten") en stuurde ons vervolgens naar Bram Ladage. Het was lekkere patat, ik zou niet zeggen de beste die ik ooit op heb, maar het zakje had wel een vertrouwenwekkende mededeling:

De rest van het weekend:
Een wandeling door historisch Delfshaven met pauze in het café van brouwerij Pelgrim, een fantastisch diner bij Huson, een hotelkamer met uitzicht, en een dosis cultuur in het Boijmans bij de tentoonstelling Vroege Hollanders.


Husonhad ik gedestilleerd uit een middag internet research naar een gezellig, niet te duur, verrassend, centraal gelegen restaurant. Het droom restaurant zeg maar. Een risico, maar het pakte geweldig uit. Misschien kwam het ook omdat we zo totaal verkleumd en uitgeput waren na onze wandeling (van Delfshaven naar het Scheepvaartkwartier door de striemende wind en regen, ik had de afstand een beetje onderschat), maar van begin tot eind voelde we ons verwend en in de watten gelegd. We aten het 4 gangen menu van de chef, wat bestond uit: tartaar van rauwe tonijn met daarop een gepocheerd en vervolgens gefrituurd eitje, witlofsoep met Hollandse garnalen en cashewnoten caramel, gestoofde en kort gebraden sukadelapjes met aardappelpuree, en iets groens, wat ik vergeten ben, omdat de combinatie van minibar, pelgrimbier en dinerwijn mijn hersens een beetje begon aan te tasten. Kaasplankje (met Epoisses!) en vanilleijs met frambozen en hazelnootkrokant toe, waarna we gelukkig maar 5 minuten hoefden te lopen om ons hotel te bereiken.