April, zon, jonge ganzen in het park, lammetjes in de wei. Het gras fris en groen alsof het het eerste gras ter wereld is. Ik zou aan de voorjaarsschoonmaak moeten beginnen. Maar vorig jaar heb ik die ook al overgeslagen, en hoewel dat een extra reden zou zijn om hem dit jaar wel te doen, heb ik er daardoor juist nog minder zin in. Doorbreek een traditie en de noodzaak verdwijnt als sneeuw voor de zon. Ik gooi gewoon de balkondeuren open en laat de frisse lucht naar binnen. Grote schoonmaak houden we wel als we gaan verhuizen – ooit.
Vroeger dacht men dat ook het lichaam een voorjaarsschoonmaak nodig had. In de lente werd je aangespoord om bloedzuiverende dingen te eten. Nooit geweten dat je bloed vervuild kon raken, maar er zit natuurlijk wat in, dat je na een winter van oude knollen en gekookt zout vlees, een stoot vitaminen nodig hebt. Rabarber is zo’n legendarische bloedzuiveraar, zuring, en waterkers.
Ik ben dol op waterkers. Waterkers is een beetje een ouderwetse groente – en sinds de onstuitbare opmars van de rucola is het helemaal het muurbloempje van de bladgroentes geworden. Waarom heel Nederland zich op de rucola gestort heeft terwijl we allang een dergelijk product beschikbaar hadden is me een raadsel. Ik geef toe dat ze niet hetzelfde en dus niet uitwisselbaar zijn – en dat er (Italiaanse) gerechten zijn waar de mildere, nootachtige smaak van rucola beter op zijn plaats is dan de stevige peperigheid van waterkers. Maar het zou juist een leuke variatie zijn om in restaurants ook eens een pluk waterkers op je bord te krijgen. Waterkers leent zich bovendien goed voor allerlei warme bereidingen - soep, in een omelet, als kruidig accent in sauzen, of gewoon als groentegerecht, behandeld als spinazie - laten slinken en op smaak brengen met boter en citroensap.
Een pleidooi voor waterkers dus! Het is overal goed voor (tegen kaalheid, werkt als afrodisiac, helpt bij een kater – klik hier voor meer fascinerende waterkerswetenswaardigheden) en veelzijdig inzetbaar in de keuken. Door z’n stevige structuur is het heel geschikt als bedje voor een mooi stuk vlees of gebraden kip – de warme vleessappen laten de kers slinken en zorgen voor een soort instant lauwe salade. Als koude salade ook heerlijk, al dan niet gemengd met andere slasoorten. De smaak is zo uitgesproken dat je weinig andere ingrediënten nodig hebt om de salade op te leuken.
Ik eet nu al dagen van een grote bos waterkers (in sandwiches met eiersalade, op de pizza gestrooid, bij een biefstuk). In combinatie met mijn dagelijkse bak rabarbercompote, moet dat er wel voor zorgen dat er onderhand superschoon bloed door mijn aderen stroomt!
No comments:
Post a Comment