Storm-eten

Het plan was om gisteren uit eten te gaan. Maar op het hoogtepunt van de storm, toen ik al heel wat verwoeste auto’s op het journaal voorbij had zien komen, en er zelfs een Officiële Waarschuwing van het Crisiscentrum uitging om maar vooral binnen te blijven, leek dat niet meer zo’n goed idee. Thuis blijven dus, met een Soprano dvd en een bordje eten op schoot, samengesteld uit vriezer- en koelkast kliekjes.
Ik vind een restje spruitenstamppot in de vriezer, en een klompje rundergehakt. Een half bakje kastanjechampignons in de koelkast, uien en knoflook. De stamppot gaat in de magnetron (ik had er ook deze koekjes van kunnen maken) en van het gehakt maak ik kleine pittige gehaktballetjes.
In de saus voor de gehaktballetjes gaat een flinke scheut Malaga.
Malaga?

Laatst was ik op een wijnproeverij van zoete wijnen. Dessertwijnen, schijn je te moeten zeggen, want met ‘zoete wijn’ hebben mensen een verkeerde associatie. Nu ben ik er altijd voor om vraagtekens te zetten bij vanzelfsprekende associaties, en zoete wijn is voor mij niet per definitie dessertwijn. Port met kaas kan voor na of zelfs in plaats van de maaltijd. Sauternes is heerlijk bij blauwe kaas en bij paté, foie gras en ander orgaanvlees. Zoete wijnen zijn net zo lekker als aperitief. Ik noem het dus gewoon zoete wijn. De proeverij was leuk. Na de dure port, Eiswein en Monbazillac kwamen ook nog even de flessen goedkoper spul op tafel. Niet om te proeven, maar meer als curiositeit: Malaga – of Distinction – will make friends for itself and for you.

Ik kon niet ophouden na te denken over die laatste zin. Wat betekent het? Iedereen die Malaga drinkt wordt er verliefd op? De Malaga die ik deel met anderen levert me onmiddellijk nieuwe vrienden op? Wat is dit voor magische drank? De fles kost maar 5 euro, dus dat gaan we thuis eens onderzoeken.

Mijn fles Marsala, die altijd naast het fornuis staat, is bijna leeg maar ik kan nog net een vergelijkende smaaktest doen. De Malaga is donker, stroperig en heel zoet, de Marsala veel lichter van kleur en smaak, droger, en geuriger. Om zo te drinken is de malaga niet erg aantrekkelijk. Maar nu ik er een paar keer mee gekookt heb kan ik zeggen dat hij prima voldoet voor het afblussen van de pan na vlees bakken, en als toevoeging aan sauzen (vooral als je aan het smokkelen bent en een saus minder lang wilt laten sudderen dan eigenlijk nodig is om de volle smaak tot zijn recht te laten komen).

En kleine zoektocht op Internet leert dat ‘malaga’ net zoiets is als ‘port’ of ‘sherry’: verzamelnaam voor een familie met uiteenlopende leden. Van zoet tot droog, van bocht tot exclusieve tafelwijn, Malaga heeft het allemaal. Mijn goedkope fles blijft naast het fornuis staan, en vervult trouwe dienst als mijn vriend in de keuken. Wie weet komt er nog eens een fles Malaga van hoge kwaliteit op mijn pad!
Meer weten over Malaga? klik hier voor een rijkdom aan Malaga-info!

Pittige gehaktballetjes met uien en Malaga

300 gram runder- of half-om-half gehakt
1 teen knoflook, geperst
1 eetlepel milde gebakken sambal
½ eetlepel pindakaas
1 eetlepel paneermeel
Scheutje zoete ketjap
Zout, peper
1 grote ui
100 ml. Malaga
1/2 bakje kastanjechampignons, gehalveerd
Olijfolie en boter

Vermeng het gehakt met de sambal, knoflook, pindakaas, ketjap, zout & peper en paneermeel. Goed kneden. Vorm er kleine balletjes (ter grootte van soepballen) van.
Snij de ui in ringen. Verhit een klontje boter in een koekenpan en als het bruist, doe dan de ui erbij. Bak, afgedekt, op laag vuur ca. 30 minuten tot de ui zacht en lichtbruin is (af en toe roeren). Malaga erbij, en zonder deksel nog 5 minuten laten pruttelen. Intussen in een andere koekenpan in een klein beetje olie de gehaktballetjes snel bruin bakken. Champignons erbij en nog een minuttje bakken. Dit bij het uienmengsel doen en alles samen nog even goed doorwarmen. Scheutje water erbij als het te droog is.

Serveren op een schep aardappelpuree of stamppot.