Passage to India

Ik wil niet al te opschepperig overkomen als het gaat om mijn culinaire kennis, maar ik kan toch wel zeggen, dat het zelden voorkomt dat ik ergens ga eten en de gastheer of -vrouw zegt: ik maak puntjepuntjepuntje, goed? en dat ik dan niets anders voor ze heb dan een blanco blik en de wedervraag: wat is dat dan?

Ok, Peshwari naan en paneer Jalfrezi, geven me allebei wel een vaag idee van wat ik op mijn bord zal krijgen. Naan, ja, Indiaas brood.. maar wat is die Peshwari variant? Paneer, Indiase verse kaas. Maar van Jalfrezi had ik dus nog nooit gehoord.

Ik ben hopeloos onwetend als het gaat om de Indiase keuken. In dat licht is het mischien niet zo heel indrukwekkend dat ik, achteroverleunend en over mijn buik wrijvend, meldde dat het 'het beste Indiase eten ooit' was.

Maar het was gewoon echt ontzettend lekker.



Het geheimzinnige brood was naan gevuld met een lichtzoet mengsel van amandelen, rozijen (en kokos?) Klinkt meer als een toetje, maar smaakte heerlijk bij de warmkruidige, complexe rode saus die gevuld was met blokjes zelfgemaakte (!) verse kaas.
Rijst erbij en raita. En dan vergeet ik nog de gefrituurde tandori garnalen met koriander-joghurtsaus te vermelden, waar de avond mee begon.

Het is heerlijk als er iemand lekker voor je kookt. Als je dan ook nog eens urenlang je hart mag luchten over alle gecompliceerde ins & outs van je rare leven, en je niet alleen met een tevreden gevulde maag maar ook nog met wat nuttig levensadvies naar huis gaat... dan heb je niet veel meer te wensen, al is het maar voor even.