Ik ben ontzettend dol op granaatappels. Maar jarenlang at ik ze veel te weinig naar mijn zin, gewoon omdat ik te lui was om ze schoon te maken. Als je een granaatappel opensnijdt liggen de glanzende pitjes als juweeltjes op je te wachten, maar zie ze dan maar eens tussen de harde witte vliezen uit te peuteren zonder een vloek- en zuchtsessie.
Ik las vaak de tip om de granaatappel in partjes te snijden en die parten dan in een kom met water, of onder de kraan, schoon te maken. Maar dat leek me altijd zo vreselijk zonde van het heerlijke sap.
Nu heb ik de gouden granaatappeltip. Ik heb hem niet zelf verzonnen - jaren geleden zag ik Nigella Lawson op tv een granaatappel met een pollepel te lijf gaan, en ik kan me zo voorstellen dat zij het ook weer van iemand anders had. Maar zo gaat het met goeie kooktips: die moeten gewoon gedeeld worden, met zo veel mogelijk mensen.
Granaatappels zijn nu goedkoop, dus sla je slag. De pitjes zijn heerlijk in salades zoals deze bijvoorbeeld. En als je net als ik houdt van een ontbijt van yoghurt en fruit, dan kan ik je vertellen dat het bijzonder bevredigend is om 'sochtends om half 8 met een pollepel op een granaatappel te slaan en de pitjes in een zachte regen te zien neerdalen.
Snij de granaatappel doormidden. Zet een diepe kom in de gootsteen (het spat een beetje en zo minimaliseer je de kans op rood-gevlekte kleren). Sla met de 'scherpe' kant van een houten roerlepel op de buitenkant van de granaatappel en ga door tot alle pitjes eruit gevallen zijn. Is je granaatappel erg rijp, dan komen er ook wat van de witte vliesjes mee, maar die vis je er makkelijk tussen uit.
Voila: pitjes en sap, met een minimale inspanning!
6 comments:
Direct een grote granaatappel gekocht. Ga het morgenvroeg uitproberen! Ik ben benieuwd, zie ook altijd erg op tegen het gepulk... Dank!
Boven een kommetje water gaat ook prima hoor. De pitjes zakken naar de bodem en de velletjes drijven boven zodat je ze er makkelijk kan afscheppen. En zoveel sap verlies je niet, dat blijft in de pitjes zitten.
Granaatappelpitten zien er prachtig uit en de smaak kan ik ook waarderen. Maar de textuur... zo veel "crunch" van de pitten! Wat mij betreft te veel van het goede. Neem jij dat op de koop toe of waardeer jij juist de stevige beet van de pitten?
Haha, ook de befaamde tip van Nigella gezien! Ik heb gemerkt dat het nog beter werkt als je de granaatappel van te voren rolt tussen je handen en er zachtjes op slaat (zoals je soms met een mandarijn ook doet). Dan komen de pitjes nog makkelijker los van de velletjes
Ik wilde een recept maken van Ottolenghi (uit de NRC van dit weekend 10/11 maart) waar granaatappel bij hoorde. Helaas kreeg ik te horen dat ze er niet meer waren, geen seizoen... Dat klopte gelukkig niet helemaal. Uit Turkije of Spanje komen ze tot eind januari naar Nederland per boot, voor zo'n 2,00 euro per stuk. Maar vervolgens worden ze gewoon uit Amerika ingevlogen. Wel 2x zo duur en niet erg milieubewust maar ik wil nu eenmaal dat recept maken. En ze zien er zò mooi donkerrood glanzend uit dat ik er ook eentje cadeau ga geven aan een vriendin die niet zo boft als ik – met de Albert Cuyp om de hoek.
Als je de pitjes er een beetje uit hebt geslagen in je de granaat appel binnenste buiten duwen en de pitjes eraf aaien/vegen , dat gaat ook heel makkelijk
Post a Comment