De onmogelijke quesadilla

Soms wil je iets onmogelijks eten. Iets onhaalbaars, onbereikbaars, onverkrijgbaars.
Wat maakt het onmogelijk? Bijvoorbeeld de spaghetti alle vongole die ik at, zo´n 10 jaar geleden, op een terrasje aan zee in een klein dorpje aan de Amalfitaanse kust. Perfecte pasta, tomaatjes gekust door de Calabrische zon, en kleine intens sappige venusschelpjes, zoet en zout tegelijk. We aten twee keer in dat restaurant en ik at twee keer spaghetti alle vongole – uitzonderlijk, want meestal wil ik zoveel mogelijk nieuwe dingen proberen. Maar ik wist dat die volmaakte pasta nooit meer terug zou komen, en nooit te reproduceren zou zijn. Ik heb het ook nog nooit geprobeerd, maar ik heb vaak, met heimwee, aan die spaghetti gedacht.

Soms heb je ook gewoon trek in iets wat niet voorhanden is. Chocola, om 10 uur ´savonds – beheers je je of maak je een tripje naar de avondwinkel? Boerenkoolstamppot op een kille september dag. Bolognesesaus, tegen etenstijd – tenzij je pas om middernacht aan tafel wil, gaat dat niet lukken.

Vandaag, na een vermoeiende dag vol onaangenaamheden, had ik ineens verschrikkelijke trek in de quesadilla´s met eendeconfit, uitjes en tomatillosalsa die Mark, aka vegetarian duck, een maand geleden voor me maakte. Maar ik had alleen nog tijd en energie voor een bezoekje aan een supermarkt. Geen maïstortilla´s dus, geen eendeconfit of zelfs maar eendevet, geen tomatillo´s. Ik had het misschien beter op kunnen geven. Maar mijn nare dag had me koppig gemaakt. En dus kocht ik bloemtortilla´s, een eendeborst, en komijnekaas. En daar waren ze dan: mijn kort-door-de-bocht-versie van Marks geniale quesadilla´s. Als ik ze niet had kunnen vergelijken met het origineel, zou ik zeggen: heerlijk. Maar ik ga het toch nog eens met de juiste ingrediënten proberen…

Quesadilla´s met eend
Voor 2 personen als bijgerecht

2 middelgrote bloemtortilla´s
1 eendeborstfilet
2 grote uien
Peper, zout
Epazote of tijm
Een scheutje Marsala, Malaga of zoete sherry
Een theelepel adobo saus van een potje chipotles in adobo, of een snufje chilipoeder
2 handjes geraspte belegen komijnekaas
Olijfolie

Zure room en verse koriander om te garneren

Snij het vel van de eendeborst. Snij het vel in stukjes en laat dit in een koekenpan op heel laag vuur uitsmelten. Snij de eend in smalle reepjes.
Snij de ui in ringen en laat deze in 2 eetlepels van het gesmolten eendevet op heel laag vuur goudbruin en zacht worden (duurt ongeveer 20 minuten). Doe er een beetje epazote of tijm bij, peper en zout, en de alcohol. Laat nog 10 minuten zachtjes sudderen tot het donkerbruin en gecaramelliseerd is.




Schep de stukjes eendevel uit de pan als ze helemaal zijn uitgebakken (ze zijn dan goudbruin en knapperig, en als cadeautje voor de kok kun je ze opeten – strooi er een beetje zeezout op, heerlijk!) Schep het meeste vet uit de koekenpan (bewaar het, kun je bijvoorbeeld aardappels in bakken) maar laat een dun laagje vet in de pan achter. Bak hierin op hoog vuur de reepjes eendevlees snel bruin en gaar. Schep uit de pan en laat afkoelen, en scheur dan de stukjes in nog kleinere reepjes. Doe deze bij de uien, en breng op smaak met zout, peper en adobosaus of, als je dat niet hebt, chilipoeder.



Maak de quesadilla´s: beleg 2 tortilla´s met het vlees/uimengsel en verdeel de kaas erover. Druk de andere tortilla er bovenop. Verhit een laagje olijfolie in een koekenpan (achteraf bedenk ik me, dat het waarschijnlijk nog lekkerder was geweest de quesadilla´s in het overgebleven eendevet te bakken!) Bak de quesadilla´s om en om goudbruin in het vet. Hou de ene warm in de oven terwijl je de andere bakt.
Snij in puntjes, schep er een beetje zure room of crème fraiche op en bestrooi met verse koriander.