12.1.06

De goddelijke kwee


Nog volop te krijgen in januari: kweeperen. Vanaf oktober te koop bij de Turkse en Marokkaanse groenteboer, en zo gauw ik ze daar zie neem ik ze mee. In november en december vergeet ik ze, onder de indruk van ingewikkelde taarten en feesttoetjes, maar in januari grijp ik de laatste kans. Ze zien er uit als een misvormde peer of appel, bedekt met een donzig grijs laagje. De kweepeer geeft zijn zachte zoetheid en sprookjesachtige smaak niet onmiddellijk prijs: rauw zijn ze oneetbaar. Dat is misschien waarom ze als ‘gewone’ vrucht uit het Nederlandse groente en fruit assortiment zijn verdwenen, en je ze in geen enkele supermarkt zal tegenkomen.

Kweeperen lijken exotische nieuwkomers, maar het zijn eeuwenoude vruchten. Oude Romeinse kookboeken geven al recepten voor kweeperen met honing. En deze vrucht speelt een rol in 1 van de allereerste gedocumenteerde miss-verkiezingen, als in de Griekse mythe koningszoon Paris moet kiezen aan wie van de 3 beeldschone godinnen – Hera, Athena en Aphrodite – hij de vrucht zal geven waarop geschreven staat: “voor de allermooiste”. Die vrucht was een kweepeer, en Aphrodite, godin van de liefde, krijgt hem – hoewel het daarbij wellicht hielp dat zij Paris omkocht door hem de mooiste mensenvrouw te beloven: Helena van Troje.

De kweeboom heeft hete zomers nodig en dat verklaart waarom Noord-Europese koks ons geen arsenaal aan kwee-recepten hebben opgeleverd. In de landen rond de Middellandse Zee wordt de kweepeer gewaardeerd om zijn milde zoetheid, die hem geschikt maakt voor gebruik in zowel zoete als hartige gerechten.



Kweeperen in rode wijngelei
De simpelste manier om ze te verwerken tot een hemels toetje is ze zachtjes gaar te koken in water en/of wijn. Maar eerst moet je ze met een scherp mes te lijf! Snij de kweeperen in kwarten en snij het klokhuis er uit. Schil ze, maar bewaar de klokhuizen en schillen. Het vruchtvlees van de kwee verkleurt als het met de lucht in aanraking komt, leg de geschilde stukken om dit te voorkomen in een bak met water en het sap van een citroen.
Doe de klokhuizen en schillen in een grote pan, giet er een mengsel van half wijn/half water op tot ze ruim onder staan. Breng aan de kook en kook tot het sap stroperig wordt – ongeveer een half uur. Zeef het kookvocht en doe het terug in de pan (de schillen kun je nu weggooien). Voeg een paar eetlepels suiker toe (proef hoeveel je nodig hebt), en een opengesneden vanillestokje. Kook de stukken kweepeer in deze siroop tot ze zacht zijn. Het hangt van de rijpheid van het fruit af hoe lang dat duurt: 30-50 minuten. Zorg dat de siroop maar heel zachtjes kookt, anders kookt het fruit stuk.
Kweeperen bevatten veel pectine, het stofje in fruit dat ervoor zorgt dat jam dik wordt. De afgekoelde peren liggen in een prachtig rode, dikke siroop. Heerlijk met vanille-ijs, mascarpone of slagroom. Godinnenspijs.

4 comments:

fruitabc.blogspot.be said...

De maanden september, oktober en november zijn best geschikt om kweeperen te kopen en te verwerken.
De vruchten bewaren slechts korte tijd, daarom kan je ze beter snel verwerken.
De rijpe vruchten verspreiden een heerlijke, doordringende geur.
Kweeperen of kweeappels (Cydonia oblonga) zijn ook eenvoudig te kweken in de tuin. Sommige rassen passen ook goed in de siertuin.
In mei verschijnen de grote witte bloemen aan de boom en vanaf augustus sieren de gele, opvallende vruchten uw tuin.

Nuttige link over het zelf kweken van fruit:
Mooi artikel over die platte perzik!
Niet alleen het ras is belangrijk voor de smaak maar ook het pluktijdstip!

Plant eens een perzikboompje in uw tuin en pluk volgende zomer een rijpe vrucht van dat boompje. Je zal verwonderd zijn van de unieke smaak!

Nuttige link over het zelf kweken van fruit:
http://members.lycos.nl/DKG/vakartikels/fruitencyclopedie.htm

Nog veel succes gewenst met uw blog!

Klary Koopmans said...

Guy,

als ik een tuin had, zou ik dat zeker proberen.. hoewel ik helemaal geen groene vingers heb! maar op mijn Amsterdamse balkonnetje is geen plaats voor een kweepeerboom helaas...

Anonymous said...

Hier in Spanje groeien de Kweeperen (Membrillo) als wild fruit langs de landweggetjes en het meeste gemaakte recept is "Carne de Membrillo", een soort gelei van de kweepeer die gegeten wordt bij verse geitenkaas.
Gewoon de vruchten schillen en van klokhuis ontdoen, zachtjes met een beetje water koken, als ze gaar zijn afgieten en de staafmixer erin. Suiker toevoegen naar smaak en opnieuw verwarmen tot die goed is opgelost. Met meer suiker lekker als toetje of in gebak, met minder suiker en gemengd met aardappelpuree heerlijk in ovenschotels... groeten vanuit Spanje van Richelle

shirley said...

Hoi Klary,
hier bij ons in Zwitserland heten ze Quitten(uitgesproken guttennen)
Daar wij een boom in de tuin hebben, ga ik zeker je recepten uitproberen. Daarnaast kan ik nu ook aan alle Nederlanders vertellen wat het voor vrucht is.(wist nl niemand) Hier bij ons wordt er naast gelei of marmelade ook likeur of Wähe van gemaakt. Mocht je interesse hebben,laat maar horen.
Groetjes Shirley