Een tijdje (alweer bijna een jaar, zie ik) geleden was ik verslaafd aan deze geroosterde tomaatjes. Olie, zout, rozemarijn, en dan een klein uurtje in de oven op 150 graden. Heerlijk. Maar deze zomer rek ik de grenzen van het ´langzaam roosteren´ steeds verder op. Ik begon met een paar uur, op 100 C, en gisteren had ik mijn plaat vol tomaatjes zelfs 7 uur in de oven. Het had nog langer gekund, maar na die 7 uur was het 11 uur ´s avonds en wou ik naar bed.
Wat je door dat hele langzame roosteren op lage temperatuur krijgt, zijn eigenlijk een soort zelfgemaakte gedroogde tomaten. Ovengedroogd, niet zongedroogd. Van een tomaatje van 30 gram blijft zo´n 10 gram over. Wat je kwijtraakt is vocht zonder smaak, wat het oplevert is een bord vol met heftige smaakbommetjes.
na 3 uur in de oven
na 7 uur in de ovenEr zit nog steeds wel wat vocht en sap in deze tomaatjes (als ik nog eens wil uitproberen hoe lang het duurt voor ze echt leerachtig en droog worden, zal ik ze vroeger op de dag in de oven moeten stoppen) dus heel lang bewaren kun je ze niet. Geeft niet, ze zijn zo lekker, dat je ze als snoepjes met handenvol wilt eten.
Simpel recept dus: oven op 100 C, tomaatjes wassen en drogen, halveren, beetje zout erop (geen olie!) en in de oven. En dan geduld.
4 comments:
OOOOO! My tongue is curling at the thought of all that tomato flavor, concentrated in those tangy slices!
I'm in a tomato mood today, myself---just finished posting about our Summer Supper last night. Great minds, and all that,---but how can we NOT think of tomatoes in this season?
Ours was a quite humble affair, and nothing like these gorgeous bits of flavor distilled into a bite.
Als ik een beetje ben bekomen van de jarig-perikelen van morgen 1 augustus, gaan we een mud tomaatjes inslaan voor een slow baking sessie.
3 uur in de oven op 125 graden en de tomaten waren heerlijk!
Bedankt voor de tip!
fijn Ivo! het is leuk dat de tomaatjes eigenlijk op elk moment lekker zijn, na 3, 4, 6 of 8 uur ;)
Post a Comment