De Kaas Hemel

Gisteren had ik het geluk om door een paar lieve collega's meegenomen te worden naar een kaasproeverij van Betty Kosters l'Amuse. Het was een cadeautje omdat ik ergens in januari iets aardigs voor ze had gedaan, en omdat ik er zelf niks voor had geregeld had ik dus ook geen idee, wat ik ervan kon verwachten. Soms is dat heerlijk. Want ik verwachtte een proeverij in een winkel, waar je van deze en gene kaas een snippertje mag proeven om vervolgens aangespoord te worden stukjes kaas aan te schaffen voor thuis. Wat ik me niet had kunnen voorstellen, waren de tafels die bijkans doorbogen van de hoeveelheid kaas ("eet u niet teveel brood. U krijgt 20 soorten kaas te proeven, en bij gemiddeld 20 gram kaas per soort is dat toch al gauw meer dan 400 gram kaas per persoon"), flessen wijn die steeds opnieuw uit het niets verschenen, en een gepassioneerd verhaal van een vrouw voor wie kaas haar leven is.



We leerden van alles, over zoutkristallen die geen zoutkristallen zijn, over het misverstand van roodschimmel, over vegetarische kaas, over sociaal en asociaal kaassnijden, waarom Alpenkaas zo apart smaakt, over zin en onzin van het gevaar van rauwmelkse kaas, over Gorgonzola die een zuchtje slaakt als je hem aansnijdt, over kaasboeren die met liefde en zorg en aandacht werken aan dit bijzondere, levende product.

Maar vooral proefden we en ontdekten we wat we lekker vinden. Als je zo geconcentreerd urenlang bezig bent met het proeven van één ding, ga je heel bewust nadenken over wat nu het beste bij jouw smaak past. Ik kan rustig zeggen dat ik van alle kaas hou, maar gisteren ben ik er toch achter gekomen dat ik bepaalde soorten, structuren en smaken veel lekkerder vindt dan andere.



Maar goed, foto´s. De Kaasparade: van de krijtachtige, zachtzure geitenkaasjes via de über-romige witschimmels naar de pregnante, geurige gewassen korst-kazen naar de harde, nootachtig-zoete kazen om te eindigen met de zout-pikante blauwschimmels. Het was een feest.


Fouchtra (met de gelige korst), Bouton de Culotte, Valencay en Ste Maure. De Fouchtra was meteen 1 van mijn absolute favorieten van de middag: een geitenkaas met een zachte structuur en een licht bittere smaak.


Delice de Bourgogne, Brie de Meaux, Brie de Melun, Brie aux Truffes. Brie de Meaux laat alle stukjes supermarkt brie verbleken.. De Brie aux Trufffes is een specialiteit van l´Amuse: een Brie de Meaux die is doorgesneden en gevuld met mascarpone en zomertruffel. Om heel eerlijk te zijn: aan mij niet helemaal besteed. Het komt door het volvette van de mascarpone denk ik, de kaas wordt me daardoor letterlijk te machtig. Wel een favoriet: de Brie de Melun, pittiger van smaak en iets droger van structuur dan de Meaux.




Mont d´Or, Tomme au Marc, en (bijna onzichtbaar op de foto, maar wel 1 van mijn favorieten) Serra da Estrella, een Portugese schapenkaas "voor de gevorderde kaaseter" aldus Betty. Inderdaad alsof je een schaap in kaasvorm eet (en zo ruikt het ook, maar dat vind ik dus lekker..)


Om uit te lepelen: Epoisses



Zou ik de 400 gram al bereikt hebben? We gaan stug door...


Wilde Weidekaas, Boeren Oplegkaas (opgenomen in Slow Foods Ark van de Smaak), Comté 2007 en de tweede topkaas (voor mij dan) van de middag: Etivaz.


Gorgonzola Dolce, Stilton, Stichelton, en Roquefort caves Baragnaudes. Stilton is geweldig, Stichelton is hemels. En dan graag nog zo´n stukje van die intense Roquefort.. zo zout dat het bijna peperig wordt.. smeltend in je mond met die korrelige maar toch romige structuur.

Mijn ideale kaasplankje: een stukje Fouchtra, Brie de Melun, Serra da Estrella, Etivaz, Stichtelton en Roquefort. Een het goed nieuws? l´Amuse zit sinds kort ook op de Stadionweg in Amsterdam. Ik stel voor: brood halen bij Fournil, kaas bij l´Amuse, een paar flessen wijn erbij en het is feest. Kaasfeest.

Zijn we het eens?


Dames, bedankt!!