Magische Midas

Als het niet stuk is, hoef je het niet te repareren. Of: te vervangen. Gewoon de dingen gebruiken die je hebt, tot ze echt van ellende uit elkaar vallen. Ik hoef niet altijd het nieuwste, verbeterde model. Daarom heb ik een mobiel die zó sukkelig is dat hij laatst een wildvreemde in een café wist te ontroeren: "ach, wat leuk, zo één had ik er ook, 5 jaar geleden". Mijn staafmixer is 10 jaar oud, mijn keukenma-chine nog ouder, maar allebei doen ze het nog prima. Ik had nog jaren door kunnen leven met onze bakbeest kleuren tv, als Dennis er geen flatscreen door had gedrukt. Ik noem mijn verweerde apparatuur 'vintage' en dat verbergt prima dat ik te zuinig ben om nieuwe dingen te kopen, en te lui bovendien (Naar de winkel. Research doen naar nieuwe modellen. Wat is het beste en waarom? Terug naar de winkel. Met een apparaat naar huis sjouwen. Gebruiksaanwijzing begrijpen. Nieuwe plek in keukenkastje creëren (want nieuw apparaat heeft nooit hetzelfde formaat als het oude). Oud apparaat wegooien, of iemand vinden die er nog iets aan heeft, dat gebeurt natuurlijk niet, oud apparaat staat in de berging te verstoffen.)

Het lot bracht ons een riante cadeaubon van Duikelman, en de voorwaarde dat we die alleen mochten besteden aan iets wat we allebei leuk vinden. Nu ben ik van mening dat Dennis, die alles mag opeten wat ik kook, plezier heeft van elk nieuw keukenattribuut. Maar ik snap ook wel dat hij geen onmiddellijke vreugde beleefd aan een nieuw mes of een nieuwe koekenpan. Gelukkig staan bij Duikelman de ijsmachines vlak bij de ingang. Ah, een ijsmachine! Die hebben we niet (we hadden er een, maar die is stuk gegaan en vlak voor de verhuizing bij het vuil beland). Die hebben we dus écht nodig. Hoe heerlijk, zelfgemaakt ijs. Nu nog een model kiezen… tussen de welbekende elektrische machines staat ook een intrigerend apparaat, dat eigenlijk geen apparaat is. Een grote rvs pan, die Midas heet.


Toch eerst maar naar huis en aan Google gevraagd, of dit wat is. De meeste ijsmachines houden de ijsmassa tijdens het bevriezen continu in beweging, om de vorming van ijskristallen te voorkomen. De Midas werkt volgens het principe dat als je het ijs zo snel mogelijk bevriest, zich bijna geen kristallen vormen, zodat je die ook niet hoeft op te breken. Gewone ijsmachines hebben een gat in het deksel wat voor koudeverlies zorgt. (Klik hier voor een artikeltje van Wouter Klootwijk waarin het principe duidelijk wordt uitgelegd). De Midas is een dubbelwandige pan met een deksel die het ijsmengsel her-metisch afsluit. Je zet pan en deksel 24 uur in de vriezer om de zoutoplossing in de pan te laten bevriezen. Dan gooi je je ijsmengsel erin, deksel erop, en 20 minuten later heb je ijs!
na 25 minuten zie je de pan langzaam ontdooien

Werkt het? Het werkt. De Midas gebruiksaanwijzing raadt aan om tussendoor het ijs wel even om te scheppen, zodat het iets luchtiger wordt. Dat heb ik gedaan, maar ik denk eigenlijk dat het niet nodig was geweest. Het eerste ijs: perzik-maple syrup. Dit weekend komen er vrienden op de thee, die eigenlijk liever op het ijs willen komen. Voor zondag staat er dus chocolade ijs op het programma…


Perzik/maple syrup/pecannoten ijs
250 ml. slagroom
250 ml. volle melk
4 eidooiers
50 gram suiker
50 ml. maple syrup
50 gram pecannoten, fijngehakt en geroosterd
2 grote, rijpe perziken
sap van een halve citroen
1 eetlepel suiker

Schil de perziken en pureer het vruchtvlees samen met het citroensap en de eetlepel suiker. Verhit de melk en slagroom in een pan. Klop de dooiers met de 50 gram suiker. Giet een beetje van het wamre melk/room mengsel bij de dooiers, en giet dan dit mengsel al kloppend met een garde terug in de pan. verhit op laag vuur, steeds roerend, tot je een iets ingedikte custard hebt.
Roer de maple syrup en geppureerde perzik erdoor en laat dit mengsel in de koelkast goed koud worden.

Bevries in een ijsmachine naar keuze, volgens de instructies.