Creatief met jonge appeltjes

Soms heb je ineens ruim 2 kilo onrijpe appels waar je iets mee moet. Vraag me niet waarom, het is een lang verhaal! Hier zijn ze: zielige appeltjes, te vroeg van de boom geplukt, nog voor de nazomerzon en de tijd ze tot zoete volwassenheid lieten rijpen. Nu zijn het kleine, groene vruchtjes met weinig smaak. Niet heel zoet, niet heel zuur, een beetje niksig. Niet lekker genoeg om zo te eten (en leerde ik niet van mijn moeder dat je buikpijn krijgt van onrijp fruit?) maar iets ermee koken of bakken, dat moet kunnen.

Ik lees dat onrijp fruit meer pectine bevat dan rijp fruit, en dus heel geschikt is om jam van te maken. Appeljam dus. Omdat mijn appeltjes niet zoveel karakter van zichzelf hebben roepen we frambozen te hulp, voor kleur, zoetheid en smaak.


Appelframbozenjam

Neem een mengsel van appels en frambozen. Ik gebruikte 300 gram frambozen en 500 gram (schoongemaakte) appels. Als je lekkere, rijpe appels gebruikt, kun je het met minder frambozen proberen.
Doe de frambozen en de (in dunne plakjes gesneden) appels in een pan. Zet op middelhoog vuur tot de frambozen hun vocht loslaten (een paar minuten). Doe dan de suiker erbij (neem de helft van het gewicht aan fruit in geleisuiker, in dit geval dus 400 gram) en het sap van een halve citroen. Laat ca. 40 minuten zachtjes koken. Af en toe roeren. De appels zullen helemaal stukkoken en je houdt een stevige, dikke jam over.

Doe de jam in gesteriliseerde jampotjes (potjes en deksel in heet zeepwater afwassen, met een schone theedoek drogen, en minstens 5 minuten in een oven van 180 C zetten). Zorg dat jam en potjes nog warm zijn. Deksels goed aandraaien en de jam ondersteboven laten afkoelen.



Van de rest van de appels maakte ik deze appelcake. Voor de plantaardige olie die het recept voorschrijft gebruikte ik walnootolie, wat de cake een heerlijk nootachtig aroma geeft. En in plaats van vanille extract gooide ik een paar eetlepels cognac door het beslag…

Het is een heel geslaagde cake, zacht van structuur en totaal niet droog, met de bite van pecannoten en lekker kruidig door de kaneel en nootmuskaat. Ik bakte een grote cake in een vierkante vorm van 22 centimeter (die gaat morgen mee naar mijn werk om ook de eigenaresse van de appelboom waar de appeltjes vanaf kwamen, te laten meegenieten), en nog een klein minicakeje dat we vanavond al bijna soldaat hebben gemaakt.
Ik denk dat de cake ook heerlijk zou zijn met speculaaskruiden, en ik ga hem zeker nog een keer maken met rijpe appels!