De Franse patisserie Ladurée bestaat sinds 1862. Daarmee is dit Parijse instituut 99 jaar ouder dan een andere Parijse meester banketbakker, Pierre Hermé (geboren in 1962). Wat zegt dat? Niet zoveel. Macaron trivia.
Vorig weekend was ik in Parijs. Op zondagochtend maakten mijn vriendin en ik de metroreis naar St Germain, om macarons en gebak in te slaan voor het thuisfront bij de winkel van Hermé op de Rue Bonaparte. Hermé is al een paar jaar mijn macaron ijkpunt: ik had wel macarons van andere Franse patissiers geproefd (hoewel ik niet zeker weet of Ladurée daar ook bij zat) maar Pierre stak simpelweg overal boven uit. De macaronmeester, vanwege de creatieve smaakcombinaties, de perfecte textuurbalans van koekje en vulling.
Maar wie echt culinair geinteresseerd is mag niet rigide zijn. En toen we, op weg van Hermé naar de metro, ineens langs een Ladurée filiaal kwamen, kon ik het niet laten daar ook een doosje te kopen. Voor de smaaktest.
En ik moet zeggen: het is moeilijk, heel moeilijk om een favoriet aan te wijzen. De Ladurée smaakjes zijn misschien iets 'gewoner'. Geen foie gras en truffel creaties. Voor zover ik heb kunnen vaststellen, ook geen vulling-in-de-vulling contructies. Maar: de caramel au beurre salé van L. was beter dan die van P.: een net iets minder romige vulling met een heftiger caramelsmaak. Een de oranjebloesem van L... was goddelijk. Maar de olijfolie en vanille van H... daar kan ik geen genoeg van krijgen.
Kortom: Als ik volgende keer in Parijs ben en alleen een Ladurée tegenkom, zal het geen straf zijn om alleen daar macarons te kopen om mee naar huis te nemen. En intussen moet ik hoognodig een keer naar patisserie Tout in de Maasstraat in Amsterdam, waar ze allemaal nieuwe macaronsmaken aan de collectie hebben toegevoegd. Tomaten basilicum, chocolade lavendel!
1 comment:
test
Post a Comment