24.2.10

Maandag, Sudderdag

IMG_1219

Thuis werken heeft vele voordelen. Elk van die voordelen heeft, natuurlijk, zijn keerzijde.

Je kunt in je oudste spijkerbroek en met rare speldjes in je haar aan je bureau gaan zitten. Niemand ziet je immers.
keerzijde: Niemand ziet je. Jij ziet niemand.

Je kunt je lunchpauze doorbrengen op de sofa, met zoiets en de Mad Men dvd.
keerzijde: Voor je het weet ben je 2 afleveringen verder, heb je zin in whisky, en is er al 80 minuten niets nuttigs uit je handen gekomen.

De keuken en de koelkast zijn heel dichtbij.
keerzijde: Een caffeine overdosis is, anders dan je zou denken, niet bevorderlijk voor de productiviteit.

Je kunt je ongegeneerd uitrekken, gapen zonder een hand voor je mond te houden, tussendoor anti-rsi rekoefeningen doen. Maakt niet uit, niemand ziet je.
keerzijde: Niemand ziet je. Jij ziet niemand. De hele dag niet.

Je kunt je favoriete blogs en je email checken op updates, zo vaak als je maar wilt.
keerzijde: Je kunt je favoriete blogs en je email checken, zo vaak als je maar wilt.

Er is één voordeel waar geen nadelige keerzijde aan zit. Als je thuis werkt (en al helemaal als je bureau, zoals in mijn geval, IN de keuken staat) kun je tijdens je werkdag geweldig slow food klaar maken, zodat je op een gewone doordeweekse avond iets kunt eten wat anders is voorbehouden aan luie zondagen (of aan zeer goede planners - je kunt natuurlijk de ene avond, na de snelle hap, een stoofpot klaarmaken en die de volgende dag na het werk opwarmen. Maar op de een of andere manier heb ik bijna nooit zin om op 1 avond 2 keer te koken.)

Sinds zelfs de ieniemienie Albert Heijn bij mij in de straat vrijwel altijd scharrelvlees in de schappen heeft liggen (en niet alleen tartaartjes, maar ook hele kippen, sudderlappen) hoeft het boodschappen doen voor mijn stoofpotjes ook niet veel tijd te kosten. Tegenwoordig dus: maandag, sudderdag.

IMG_1222

IMG_1224

Dit gestoofde rundvlees is mild van smaak, maar toch interessant door de gerookte paprika en karwij. Wij aten het met gebakken zuurkool en aardappels gebakken in ganzenvet. Overigens, tip van de zijlijn: wist je dat je magere runderlappen al kunt eten nadat je ze op hoog vuur hebt aangebraden en ze nog roze zijn van binnen? Niet de stukken met veel vet natuurlijk - dat vet heeft echt de lange suddertijd nodig om mals en zacht te worden. Maar als je mooie, magere, licht dooraderde lappen hebt, probeer er dan de volgende keer een stukje van voordat je de vloeistof in de pan doet en gaat stoven. Heerlijk vlees met een goeie beet en een stevige rundersmaak.

IMG_1227

Runderstoof met uien, paprikapoeder en karwij
voor 4 personen

800 gram riblappen, in flinke stukken
zout, peper, 4 eetlepels bloem
25 gram boter
4 grote uien, in ringen
2 tenen knoflook, gesnipperd
1 theelepel karwijzaad, fijngewreven in de vijzel
1 eetlepel gerookte paprikapoeder
2 laurierblaadjes
2 dl handwarm water
1 eetlepel witte wijnazijn

Bestrooi het vlees met zout en peper. Haal de stukken door de bloem en braad ze in de boter, op hoog vuur, aan tot ze een mooi bruin korstje hebben. Doe dit in gedeeltes.
Bak de ui en knoflook in het achtergebleven vet op laag vuur 5 minuten tot ze zacht beginnen te worden. Doe het karwijzaad, paprikapoeder, en laurier erbij en bak nog 1 minuut. Doe de azijn en het water erbij en roer de aanbaksels goed los. Doe het vlees weer in de pan en laat heel zachtjes sudderen tot het vlees boterzacht is. Een uurtje of 2 1/2.

Eet met wat je maar wilt: aardappelpuree, rijst. Polenta zou ook heerlijk zijn!

Voordeel van thuis werken> je kunt wel een half uur bezig zijn met het fotograferen van stukjes rundvlees in diverse stadia van bereiding. Keerzijde... je snapt het wel.

21.2.10

Feest voor Dennis, aflevering 2






Familie-lunch: broodje bal, koolsla, monkey muffins. Geslaagd voor alle leeftijden.

Aflevering 3 van Feest voor Dennis wordt de laatste, volgend weekend: diner voor 20. De wijn is in huis, de boodschappenlijstjes gemaakt, de extra tafels en stoelen besteld, en ´savonds in bed maak ik mentale lijstjes: waar zal ik wilde zalm kopen, heb ik 3 of 4 kilo lamsvlees nodig, blikjes Guinness, waar koop ik dat, wanneer maak ik de taart, hoeveel ovenschalen heb ik eigenlijk?

Wordt vervolgd.


Klary´s Koolsla
1 kleine spitskool, fijn gesneden
1 winterwortel, geraspt
75 ml gewone azijn (geen balsamico of azijn met een smaakje, het goedkope spul dit keer)
1 eetlepel suiker
1 theelepel zout
1/5 theelepel selderijzaad
1 teen knoflook, gepeld en geplet
4 eetlepels goede mayonaise
gemalen peper naar smaak
eventueel extra citroensap

Doe de azijn met de suiker, zout, knoflook en selderijzaad in een klein pannetje en breng aan de kook. Even roeren tot de suiker is opgelost. Doe de kool en wortel in een grote kom. Giet de hete azijn erover. Goed doorroeren en 10 minuten laten staan. Dan de mayonaise en de peper erdoor. Proeven of het zuur genoeg is naar je smaak en eventueel nog wat citroensap toevoegen.

Zeker 2 uur laten staan op kamertemperatuur, of een nachtje in de koelkast. Goed omscheppen en de knoflook verwijderen voor het serveren.

20.2.10

Feest voor Dennis, aflevering 1





Je bent een gelukkig man als je vrienden in de buurt hebt wonen die je op je verjaardag onthalen op goddelijk zoet, stinkende kaas en banjospel.

17.2.10

Capsicum Kip

capsicum chicken

De naam van dit gerecht verzon ik omdat er maar liefst 3 verschillende capsicum ingredienten in verwerkt zijn: verse gele paprika, Turkse rode paprika pasta, en Spaanse gerookte paprikapoeder. Het idee (maar ook niet meer dan dat) van ´kip gestoofd met peulvruchten´ kwam van deze blogpost van de Wednesday Chef, de inspiratie kwam verder van een plotseling verlangen naar kikkererwten.

Wat kan ik er verder over zeggen, dan dat het één van de lekkerste dingen was die ik tijden maakte óf at, en dat ik al na 2 happen dacht: dit wil ik voor anderen maken! - wat toch altijd een soort lakmoesproef is voor de geslaagdheid van een gerecht.

capsicum chicken

De kip wordt supermals, de kikkererwten zijn aards en nootachtig, en de gerookte paprika geeft het een exotisch en mysterieus accent.

Eet het met bulgur, rijst of brood (je hebt een bedje nodig voor de goddelijke saus).

Capsicum Kip

voor 2 personen
4 flinke kipdrumsticks
1 eetlepel gerookte paprika poeder
1 theelepel gedroogde tijm
1 blik kikkererwten, uitgelekt
1 ui, gesnipperd
1 teen knoflook, gesnipperd
1 kleine gele paprika, in kleine blokjes
1 eetlepel turkse rode paprika pasta
2 dl. lichte kippenbouillon
sap van een halve citroen
peper, zout
olijfolie, boter
een paar handjes verse koriander

Wrijf de drumsticks in met paprikapoeder, tijm en zout.
Verhit een eetlepel boter en een eetlepel olie in een braadpan met deksel. Bak de drumsticks op middelhoog vuur om en om bruin. Neem ze uit de pan. Bak in het achtergebleven vet de knoflook, ui en paprika een paar minuten. Roer de paprika pasta erdoor. Doe de kikkererwten erbij en de bouillon. Roer even door tot de pasta goed is opgelost. Leg de kip er bovenop, Doe het deksel op de pan en stoof op heel laag vuur ca. 35 minuten of tot de kip gaar en botermals is.
(Als de saus erg dun is, de kip uit de pan nemen en op hoog vuur de saus wat inkoken.) Roer het citroensap erdoor en breng op smaak met zout en peper, en strooi er rijkelijk grofgehakte verse koriander over.

16.2.10

Chocodoedels

chocodoodles

Oftewel deze, maar dan met 25 gram van de bloem vervangen door cacaopoeder. Geen specerijen in het beslag (wel de kaneelsuiker).

Mmmmmm.

chocodoodles

14.2.10

Betere biscuits



Welkom, nieuwe categorie: wat we eten.

De maaltijden die niet opzienbarend genoeg waren om een heel recept aan te wijden, maar die toch vermeldenswaard zijn.. al is het maar voor mijn eigen, persoonlijke eetgeschiedenis.

Vanavond maakte ik een bordje biscuits, en het waren de beste ooit. Het geheim: in plaats van 50 gram boter, heb ik half reuzel half boter gebruikt. Super luchtig, ´vlokkig´ (ja, help me weer. Wat is nou een goeie vertaling voor ´flaky´?), knapperig van buiten, zacht en pluizig van binnen. Erg makkelijk om heel snel veel te veel van te eten, met dikke klodders boter en korreltjes krakend fleur de sel...

Nu moet ik natuurlijk nog een versie met alleen maar reuzel proberen...

Zout & Zoet



Ik ben nooit een groot fan geweest van die alomtegenwoordige combi: geitenkaas met honing. Het frisse, licht-zure van geitenkaas heeft voor mij dat zoete accent niet nodig. Maar blauwe kaas met honing, dat is een ander verhaal.

Laatst had ik een salade gemaakt met tomaatjes en blauwe kaas, en mijn standaarddressing - olie, vrij veel citroensap, want ik hou van zuur. Het was niet te eten en ik begreep maar niet waarom, tot ik me realiseerde dat de zoute, scherpe kaas gewoon een heel ongelukkig huwelijk was met de zure dressing.

Zout en zoet, die houden van elkaar.

12.2.10

Besonders Cremig




Het onwaarschijnlijk calorierijke culinaire hoogtepunt van mijn tripje naar Berlijn moet ik nog documenteren. Het evenement vond niet eens plaats tijdens het bezoek aan Berlijn zelf. Op weg naar het station, voor de reis naar huis, gingen we een supermarkt binnen om wat proviand voor onderweg te kopen, en ik liep even snel langs de koelvitrine met zuivelproducten om te kijken of mijn favoriete Duitse culinaire herinnering daar ook te koop was: Doppelrahmstufe Quark.




Toen ik 20 was en in Hamburg woonde en weinig anders voor mezelf klaarmaakte dan spaghetti met ketchup en roggecrackers met Hüttenkäse, bleef ik dankzij dit goddelijke zuivelproduct op krachten - ik schreef er al eerder over. Het metabolisme van de 20-jarige kon die 40% vet, overgoten met rivieren van goudkleurige honing, nog best verwerken. Vandaag de dag moet daar wat voorzichtiger mee omgesprongen worden, en dus deelde ik, weer terug in Amsterdam, het bakje kwark met Dennis - in plaats van het, zoals vroeger,helemaal in mijn eentje op te lepelen.




Het bakje zag er overigens anders uit dan vroeger (ik herinnerde mij een wit met gouden dekseltje) maar het product was absoluut het Echte Werk.

Het mooie, en dat wil zeggen ook het slechte, van deze tweetrapsvetraket is dat hij net zo romig is als mascarpone (met een vergelijkbaar vetgehalte), maar door het frisse, zurige van de kwark, toch heel licht smaakt en totaal niet dat plakkerige mondgevoel geeft van iets wat volvet is. Verraderlijk dus, en misschien maar goed dat ik me alleen aan deze heerlijkheid kan vergrijpen als ik een keer in Duitsland ben.

Maar o, o, o wat was het lekker.


10.2.10

Kip met Knoedels




"Dat ziet er niet zo lekker uit", zei Dennis toen we aan tafel gingen.

En vervolgens:
"Wat een rare, kauwgumachtige aardappelpuree".
"Dat is geen aardappelpuree, het zijn dumplings."
"O."

.......

"Toch wel lekker."

.......

"Heel lekker, zelfs."
"Ik neem nog wat!"

Ik moet toegeven: als je de foto van de 'chicken & dumplings' bekijkt na de glorieuze geroosterde kip van een dag eerder, is het een zielig en bepaald onaantrekkelijk gerecht. Maar er gaat dan ook weinig boven de aanblik en geur van een vers geroosterd kippetje, dus de vergelijking is niet helemaal eerlijk.

Na het doorlopen van al mijn recepten om de index te maken, vond ik dat we teveel vlug-klaar-maaltijden eten en dat ik te weinig grote stukken vlees, hele beesten en slow-food op tafel zet. Vandaar de sudderlapjes van vorige week, en de geroosterde kip van afgelopen maandag.




Maar ja, dan zit je met zo'n hele kip van anderhalve kilo, en die eten we niet met z'n 2-en in één keer op. (We zouden dat best kunnen, maar we willen het niet). We aten allebei een poot en stukje borst, en toen ik 's avonds het borstvlees en de andere restjes van het karkas had geplukt leverde dat zo'n 350 gram kippenvlees op. Wat daarmee te doen?

Een paar weken geleden had ik op eGullet gelezen over Chicken & Dumplings, een gerecht dat me intrigeerde juist omdat het zo anders is dan recepten die meestal mijn aandacht trekken. Geen chilipepers of interessante specerijen, geen uitgesproken smaken. Wat dan wel? De belofte van ultiem koud-weer-troost-eten. Het soort éénpansgerecht dat iedereen lust, omdat het vertrouwd voelt, en zacht en rond. En naar vroeger. In plaats van dat het scherp en opwekkend smaakt en naar onontgonnen terreinen.




Ik gebruikte zo'n beetje dit recept als leidraad.

En ja, 'knoedels'is een raar woord, maar dat krijg je als je besluit om weer wat meer in het Nederlands te bloggen. Als iemand een betere vertaling weet voor dumplings hoor ik het graag.




Kip met Knoedels
voor 3 personen

ca. 400 gram gaar kippenvlees
1 prei, in ringen
2 winterwortels, in kleine blokjes
2 stengels bleekselderij, in plakjes
2 sjalotjes, gesnipperd
25 gram boter
2 eetlepels bloem
een scheut sherry
40 ml. volle melk
4 dl lichte kippenbouillon
peper, zout, gedroogde tijm, laurierblad
2 eetlepels verse dille, gehakt
2 eetlepels verse peterselie, gehakt

voor de knoedels:
125 gram bloem
1/2 eetlepel bakpoeder
1/2 theelepel zout
125 ml. volle melk
25 gram boter

Smelt de boter in een braadpannetje met deksel. Bak de sjalot en bleekselderij een paar minuten tot ze zacht beginnen te worden. Doe de wortel erbij en bak nog even mee. Bestrooi met de bloem en roer even goed door zodat je geen klontjes krijgt. Blus af met de sherry, doe de melk en bouillon erbij, wat peper, zout en gedroogde tijm, en het laurierblad. laat met het deksel op de pan zachtjes koken tot de wortel zacht is. Doe de kip erbij, en de verse kruiden, en warm deze nog even mee.

Maak pas vlak voor je wil eten het beslag voor de knoedels: doe de boter met de melk in een schaaltje en verwarm dit in de magnetron tot de boter gesmolten is. Het mengsel moet lauwwarm zijn. Meng in een kom de bloem met het bakpoeder en zout. Giet het melkmengsel erbij en meng, zo luchtig mogelijk, tot het geheel een beslag is. Breng de kip in saus aan de kook en zet op een heel zacht vuurtje. Schep hoopjes van eht beslag erop (dat gaat het beste met 2 eetlepels). Doe het deksel op de pan en laat 18 minuten op laag vuur pruttelen. NIET in de pan kijken!

8.2.10

Seriële verslaving



Dit is al weken achter elkaar mijn lunch als ik thuis aan het werk ben. Op dit moment, maandagmiddag 13:15, kan ik me niets lekkerders voorstellen om mijn honger mee te stillen dan een dikke plak stevig brood, besmeerd met sambal badjak, belegd met jong belegen kaas, daar bovenop plakjes zoete overrijpe kerstomaat.. dit alles gegrild tot de kaas begint te bubbelen en de randjes van het brood donkerbruin zijn.. en dan bestrooid met verse bieslook. Het moet dan ook allemaal precies zo, dus niet ineens een andere sambal, of geitenkaas, of zonder bieslook.

Het duurt meestal een week of 3. In het verleden heb ik ook omeletten met halloumi, tosti's met sriracha, roerei met basilicum en piment d´espelette, en (o schande) blikjes unox erwtensoep als lunch-verslaving gehad. Ben benieuwd wat de volgende zal zijn.

2.2.10

Dronken lapjes

 



Eén van de grote voordelen van een dagje thuis werken is dat je smiddags een pan sudderlapjes op het vuur kunt zetten, en vervolgens elk half uur bij wijze van RSI preventie kunt opstaan om in de pan te roeren. Mijn bureau staat in de keuken en zo zat ik urenlang in de heerlijke, bedwelmende geuren van rundvlees dat zachtjes gaarstoofde in bier en mosterd.. . De regen die tegen de ramen zwiepte kon me niets schelen: ik hoefde de deur niet meer uit en was verzekerd van een troostrijk diner.

De wortel en het bier zorgen voor een rijke, vrij zoete saus: gebruik genoeg peper en zout om de smaken in balans te brengen.

Sudderlapjes met wortel en La Trappe
Hoofdgerecht voor 2 personen, met restjes

600 gram sukadelapjes, in grote stukken, op kamertemperatuur
2 eetlepels bloem vermengd met een theelepel zout en een theelepel gemalen zwarte peper, in een diep bord
1 grote ui, gesnipperd
1 grote winterpeen, in niet te kleine stukken gesneden
1 flesje la Trappe Tripel bier
1/2 theelepel gemalen piment
een snufje gedroogde tijm
1 eetlepel grove mosterd
1 eetlepel balsamico azijn
peper en zout
20 gram boter

Wentel de stukken vlees door de gekruide bloem. Verhit de boter in ee grote braadpan en bak hierin in gedeeltes de stukken vlees om en om, op middelhoog vuur, goudbruin.
Neem het vlees uit de pan en bak in het achtergebleven vet de ui en de wortel even aan tot ze beginnen te kleuren. Doe de piment en tijm erbij. Blus af met het bier, doe het vlees terug in de pan en laat op heel laag vuur (gebruik een vlamverdeler) zachtjes sudderen tot het vlees zacht is (mijn lapjes stonden zo'n 2 1/2 uur op). Roer de mosterd en balsamico azijn door de saus en breng op smaak met zout en peper.

Serveer met aardappelpuree of polenta. of snijd een paar aardappels in blokjes en laat deze in de saus garen voor een nóg makkelijker eenpansmaaltijd.

 
Posted by Picasa